ACI NASİP
Kanar akı gözlerinin, büyür düğünlerin cenaze alayında
Sen acı nasip, sen boynu çelenkle kelepçeli iyi brahman
Gördük seni, ilkyaz derelerinin yangelmiştin katafalkında
Üzüm ezen bakire topukların, halhallar sen, suskunluklar
Eziliyordu açılmış yaran durmuyordu kan boynunda
Durmuyordu, gizlice gidip çömeliyordun o kuytuda
Eski, sofu bir köy ay’ı çıtırtılarla yükseliyordu çalılıklardan
Eltisi üzgünlüğün, iniyordu reçinesi
geceye kalmış bir ikindi oluyordu ölüm, parmaklıklarında
O çöpü gecelerdir dürtüyordun çıldırmıştın çayında
Suskunluktu, nasılsa ölüme varıyordu iyilik
Ölüme varan dilinin ucunda, yanı başında
Seninleydik, suskunduk
Eleleydik ikimizin
Cenaze alayında