Unuttum günlerin aydınlığını,
Senden uzak dünyam karanlık anne.
Yıktım gönlümdeki saraylarımı.
Mutluluk kapımı çalmıyor anne.
Baharı beklerken karakış gördüm.
Senden uzak geçti bütün bir ömrüm.
Sensizken huzuru toprağa gömdüm.
Odamda boşluğun dolmuyor anne.
Yaş olup gözüme doldu sözlerin.
Gittikçe büyüyor sana özlemim.
Tutmaz oldu artık sensiz dizlerim.
Hasretin bir türlü dinmiyor anne.
Acıyla kavrulup sevginle yundum.
En güzel sözleri hep senden duydum.
İyiyi, doğruyu seninle buldum.
Şimdi çaresizim, şaşkınım anne.
Küçük bir resimde üzgün duruşun.
Kanadı kırılmış garip bir kuşum.
Seninle cennete olsun uçuşum.
Yaşamak bana tat vermiyor anne.
Ülkü Duysak