ACI NASİP

Kanar akı gözlerinin, büyür düğünlerin cenaze alayında

Sen acı nasip, sen boynu çelenkle kelepçeli iyi brahman

Gördük seni, ilkyaz derelerinin yangelmiştin katafalkında

Üzüm ezen bakire topukların, halhallar sen, suskunluklar

Eziliyordu açılmış yaran durmuyordu kan boynunda

Durmuyordu, gizlice gidip çömeliyordun o kuytuda

Eski, sofu bir köy ay’ı çıtırtılarla yükseliyordu çalılıklardan

Eltisi üzgünlüğün, iniyordu reçinesi

geceye kalmış bir ikindi oluyordu ölüm, parmaklıklarında

O çöpü gecelerdir dürtüyordun çıldırmıştın çayında

Suskunluktu, nasılsa ölüme varıyordu iyilik

Ölüme varan dilinin ucunda, yanı başında

Seninleydik, suskunduk

Eleleydik ikimizin

Cenaze alayında