Aşka Yürümek…


Aşka yürümek gerek, ayakları yaka yaka. Yüreği yakmadan önce alıştırmak gerekir bedeni yanmaya. Hangi durumda olursa olsun ruh, aşka yürümek gerek!

Bütün kırılmışlıklarımıza rağmen ve bütün yorgunluğumuza, hiç vazgeçmeden yeniden denemek gerek. Aşk, kaçıncı aldanıştan sonra bulur insanı belli olmaz. Ümidi kırmamak gerek!

Aşka yürümek kolay iş değildir. Ne çok diken batar insanın bacaklarına, kim bilir nelerle karşılaşırsın yolda? Hiç durmadan, yılmadan yürümek gerek!

Umutsuzluktur kaybettiren her savaşı çünkü gücün geldiği yerdir yürek. Ne zaman bir sis çökerse aklın üstüne, aşka giden yolları kapatır insan. Oysa berrak bir gün ışığı gibi, tüm karanlığına rağmen yaşamın, parlamalıdır inat!

Eli kolu kalkmaz insanın, hasta gibi titrer her sevda vurgunundan sonra. Kendini çaresiz hisseder ve yalnız! Öyle zamanlarda daha da büyük inanç gerekir. Daha fazla mücadele etmeyi bekler aşk!

Aşık olmak, aşka yürüyecek gücü bulanların ödülüdür. Yüreğin o sihirli çarpıntısını yaşamak için, yılmamak gerek.

Birilerinin günahını aşka yüklemek hatasına düşersen eğer, aşkı da küstürürsün. Aşk, senin seçtiklerinden, yanlış ilişkilerin sonuçlarından nasıl sorumlu olur? Aşk, aptallık değildir. En lezzetli aşk; aklın, ruhun ve kalbin ortak sesiyle gelir.

İnsani zaaflarına yenilip, dinlememişsen iç sesini, her seferinde aynı tarz insanları seçip inanmışsan, aynı hataları defalarca yapmışsan, suçu aşka atmak ahmaklıktır.

Ne zaman birine karşı atmaya başlarsa kalp, aklın ve önsezilerin girer devreye. Senin için doğru kişi olup olmadığını anlatırlar. Kendi cümlelerini duymayı öğretmemişsen kendine, aşkın bunda ne suçu var?Her şeye rağmen, ne kadar hata yapmış olursan ol öncesinde; umudu kaybetmemek gerek! Aşkın seni bulmasını istiyorsan, ona doğru yürüyüp, yolu kısaltmak gerek!

Candan Ünal