Gönülden merhamete yol olmayınca acılar dinmez
Haydi, gel bırak inadı merhameti gönlüne al
Dağa çıkar bu gönül merhamet olmayınca aşağıya inmez
Gel haydi bırak nefreti kini merhametle gönüllerde kal

Ufukta dalgalanır al bayrağım gönlerden inmez
Korku nefret al bayarak dalgalanınca ülkeye sinmez
Nefret kin ülkeye inince merhametsiz gönüller gülmez
Gel haydi bırak nefreti kini merhametle gönüllerde kal

Nur içinde yatan ecdat vatan için canınla verdi emek
Onların izinde gitmeden vatansız olur mu gülmek
Bayraksız vatansız yaşamak ölmekmiş esaretmiş meğer
Gel haydi bırak nefreti kini merhametle gönüllerde kal

Bayraksız vatansız yaşamak ölmekmiş esaretmiş meğer
Vatan için şehit olanlar bunu için canlarını ile vermiş değer
Dalgalanan al bayrak vatan için ölmek çok güzelmiş, meğer
Gel haydi bırak nefreti kini merhametle gönüllerde kal

Vatan yeryüzünde al bayrak gökyüzünde açmış kucağın sana
Baktıkça gör vatan için şehit olan ecdadını yüzün çevirme yana
Değmesin vatana namahrem eli zayiat gelmesin cümle cana
Vatan millet bayrak sevgisini işleyelim gönüllere kana kana
Gel haydi bırak nefreti kini merhametle vatanın bağrında kal

Vatan bayrak ile sana herkes candan seven yardır
Bundan ayrı düşünce ömrü hayatı bitiren kin nefret hardır
Vatanında bayrak altında imanla yaşamak sana kardır
Gel haydi bırak nefreti kini merhametle gönüllerde kal

Unutma muhtaç olduğun kuvvet iman damarlarında var
Bayraksız vatansız imansız inan sana kimse olmaz yar
Vatan için şehit olurken ecdadın alnına yağıyordu kurşundan kar
Vatan bayrak için vermezsen sende savaş dünya sana olur inan dar
Gel haydi bırak nefreti kini merhametle vatanın gönlünde kal



Kul Mehmet der ki bu âlemde it ürür yürür elbet kervan
Unutma ecdadın bıraktığı vatanı canınla korumak olsun davan
Nimetin sofranda olsa da bir tas çorba hatta kuru yavan
Vatansız yol vatansız sevda vatansız ar olmaz bil her an
Gel haydi bırak nefreti kini merhametle vatanın gönlünde kal
Mehmet Aluç