Küçükken annem yerde bulduğun ekmeği yükseğe koy kuşlar yesin derdi, bizde sevdiklerimizi yükseğe koyduk acaba kuşlar mı yedi?
Küçükken annem yerde bulduğun ekmeği yükseğe koy kuşlar yesin derdi, bizde sevdiklerimizi yükseğe koyduk acaba kuşlar mı yedi?
maviliğinle umutsun...
yüreğinle çocuk...
maviye hasret dostlar....
BÜYÜ DE GEL ÇOCUK...
“Yalnızlığın yalnızlığımla kafiyeliydi.
Alt alta yazsak şiir, yan yana yazsak öykü olurdu.
Hiç yazmadık aşk oldu.”
-Cemal Süreya
- "Kaybolan Yusuf döner gelir Kenan'a;
Üzülme.
Bir gün döner hüzünler kulübesi gül bahçesine;
Ey aşk! Sen öyIe bir kişisin ki, dünya tokIarı, senin vusIatının açIarıdır.
"yazı mı" yoksa "tura mı" diye sorduktan sonra "tura" cevabını alıp,bir müddet düşündükten sonra "o zaman benimkide yazı olsun" diyen bir çocuğun saflığı;sana bakan gözlerim.
Gidersen eğer kirlenir dünya ve ilk gözlerimden başlar...
Muradem
Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardir
Yanmissam külümden yapilan bir hisar vardir
Yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardir
Sirlarin sirrina ermek için sende anahtar vardir
Gögsünde sürgününü geri çagiran bir damar vardir
Senden umut kesmem kalbinde merhamet adli bir çinar vardir
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Yalnızlığına iyi bak, sahip çık! Kaç kişinin emeği var onda kimbilir.
Oğuz Atay
Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardir
Yanmissam külümden yapilan bir hisar vardir
Yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardir
Sirlarin sirrina ermek için sende anahtar vardir
Gögsünde sürgününü geri çagiran bir damar vardir
Senden umut kesmem kalbinde merhamet adli bir çinar vardir
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Ben gidiyorum
Her gelen gider biliyorum...
Ben biliyorum da sen de bil istiyorum
Her giden gelmez sevgili
Her giden gelmez
Belki bilmezsin diye söylüyorum... (B.Gökçe)
-Biliyorum sen yine parmak uclarında üşüyorsun.
Aramızda kıvrılıp yatan uzaklığa inat
Ayaklarınla kasıklarımın kasırgasını
Ellerinle yüreğimde yaktığın ateşi düşlüyorsun.
Sularımız sızıp karışıyor ay karanlıkta
Ve cırılcıplak bir ırmağa dönüşüyoruz yatağımızda..
Apansız pencerende gülümsüyor güneş ne güzel.
Bütün parmakların tıkır tıkır işliyor
İştahla gülüyorsun yaşamaktır aşk
Geceyle gündüzün sesziz gecişimidir bir uyku boyunda.
Delice bir yangın parmaklarının buzulunda
Ah şahrut her yerimiz nasıl da şaşırıp kalmaya istekli.
Büyümek denir adına. Benliğini içeri çekersin. Saklarsın yaralı kalbini. Gözyaşını içine akıtırsın. Perde üzerine perde çekersin kimsesiz odanın penceresine. Perde üstüne perde çekersin çocuksu düşlerine, aykırılığına, içinden konuşmalarına. Büyümek dedikleri aslında, bu korkunç boşlukta hep üşümektir...
Murathan Mungan
Eğer iki insan, gerçekten birbirlerini seviyorlarsa, aralarında olup biteni kimse bilmemeli. - Dostoyevski
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...