Kimse tanıdığın gibi kalmıyor,
Bir gün bakıyorsun sıcacık, bir gün bakıyorsun buz gibi,
İnsanlar da değişir, mevsimler gibi...
Kimse tanıdığın gibi kalmıyor,
Bir gün bakıyorsun sıcacık, bir gün bakıyorsun buz gibi,
İnsanlar da değişir, mevsimler gibi...
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...