Hiç bu kadar korkmamıştım sessizliğimden;
Gecenin karanlığına karışmış
Sigara dumanının son demini çekerken ciğerlerime,
Düşüncelerini sarfettiğin nefesin
Bıçak gibi kesmeye başladı yüzümü.
Avuçlarım arasından yıkılırken kumdan hayallerim,
Sustum...
Hiç bu denli acıtmamıştı gözyaşlarım,
Yüzümde bıraktığın vadileri arşınlarken;
Geçmişimizi siyah gelinliğiyle,
Üzerine gelecek kazınmış tabuta koymaya yeltenmişken,
Hazan bulutlarının yağmurunda,
Dur diyemedim.
Öfkene sevdan bu denli güçlüydü,
Ben ise bir o kadar yalın...
Salkım söğüt hayallerimiz vardı sarıldıkça yeşeren
Şimdi aşkın kırbaç izlerini yok etmek için
Tırnaklarımla kazırken bedenimi,
Sessiz çığlıklarım dökülüyor saçlarıma.
Kuruyor düş bahçelerim...
Susuyorum...
Hiç bu kadar korkmamıştım sessizliğimden;
DarkMagic...27.08.2010