Tok olan cümle âlemi tok sanır
Aç olan âlemde ekmek yok sanır
Tok olan cümle âlemi tok sanır
Aç olan âlemde ekmek yok sanır
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Yazı yazan hem güldür hem çiçek
Yazı yazmayan hem öküzdür hem eşek
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Bir gül dedi bülbül güle,
Gül gülmedi gitti
Gül bülbüle,
bülbül güle,
Yar olmadı gitti
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Gönül ne gök ne ala ne laciverd arıyor
Ah bu gönül bu gönül kendine dert arıyor
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Geçti bütün güzeller, hani beni özleyen
Mısralarımdan başka kim yolumu gözleyen
Mehmet Şamil
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Hangi güzel yüz ki toprak olmadı
Hangi güzel göz ki yere akmadı
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Öyle gözler vardır ki sözden iyi anlatır
Öyle sözler de vardır ki nice gözler ağlatır
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Dün öldü, bugün ise sanki can çekişmede
Yarın henüz doğmadı, doğmayacak belki de
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Ölmek değildir ömrümüzün en feci işi
Müşkül budur ki ölümden evvel ölür kişi Yahya Kemal
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Bir nar ağacı var bir de dar ağacı
Namerde nar düşer merde dar ağacı
Akif Samed
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...