Eksiltin beni hayatınızdan
Gövdemden aşağı kurşun ve kalemle bir çizik atın
Yalnızlığıma dönmek istiyorum bugün
İlk keşfettiğim günkü kadar bakir
Ve güzelliği dokunulmamışlığıyla bitişen hüzün
Hiçbir gözün yalan söylemeyeceğine inanılan bugün kadar
Parlak ve katışıksız yalnızlığıma

Birkaç hayat yaşadım yanıbaşınızda
Herbirinize ayrı
Ve ağırlığını hep eksik bulacak kadar kayırılmış zamanlara geldim
Mutlaka dünyayı döndüren insana rastlayacakmışçasına
Çoğaldıkça eksilen zamanlarla.."