çocuklara kendi dünyamızdan bakmayı bırakmak gerek bazen çünkü; çocukların hayal dünyaları yadsınamaz yadırganamaz bir gerçek…umut dalları

çocuklar;
yaşama değer katan birer nadide çiçektir. onlar öpülesi ,koklanası hergün katre katre sulanası ümidin tohumlardır…umut dalları

dudaklarımda ki bu suskunluk alıp başını gitmekte sevdiğim ve sana sarf ettiğim tüm sözcüklerim yarım tüm cümlelerim ise anlamını yitirmekte artık...umut dalları

her insanın hayatında çok önemli dediğimiz anları vardır ve ne tuhaftır ki hayat hep bu an'ı yakalamak için tükenilmeye mecburdur...umut dalları

nice insanlar vardır etrafında Belki'de ama sen yine de YALNIZSINDIR...umut dalları

içimde öyle bomboş bir yer edindi ki yokluğun hiçkimsenin doldurmaya yetmediği ve yeltenemediği kadar derin artık yalnızlığım.... umut dalları

ahh beklenenim ;
yokluğunun zülmüne bürünmüş kaderim ve senden başkasını haram bilmişçesine sadık yüreğim...umut dalları

kimbilir hangi dudaklar o hiç bilmediğim adını zikretmekte ve ben 'sen sen' diye kaç gece uykusuz ,nöbetlerde beklemekteyim....umut dalları

sen benim bir türlü anlamlandıramadığım dünyam gibisin garip ama yaşanılabilirliği olan bir dünya...umut dalları

mutlu olmanında bir kuralı vardır arkadaş ;

kahkahalarıyla dolup taşanlar bilemez Efkarlarla boğulup can çekişmeyi...umut dalları