Yaşam kadar gerçek,
Yaşamak gibi sahte,
Öyle çok şey var ki
Yaralayan insanı..
Bir yürek çarpıntısı
Onu her gördüğünde,
Öyle çok şey var ki bak
Sana dair..
Yanlış aşklar yaşadık,
Yanlış köprülerde
Yanlış gemiler yakıp,
Aldırmadan
İki damla su çaldık
Zamanın pençesinden,
Aldırmadan, aldırmadan..
Mucize gerek bize,
Gidecek bir başka düş,
Bir düş ki korkmamış
Zamanın karşısında
Ve bir çağ gerek bize
Ve bir çağ bundan özgür.
Öyle çok şey var ki bak
Sana dair..
Sonra kuşlar gitti,
Anladım dünya yorgun,
Sen yorgun, tortusu kalmış
Eski bir korkunun
Görmedik, duymadık,
Demedik bunlar kötü.
Biz var mıydık?
Aşk var mıydı?
Bu ne senden ilk kaçışım,
Ne de ilk düşüşün yüreğime.
Ne bu senden son geçişim,
Ne de son küsüşüm kaderime...
Tuna Kiremitçi
( 1973 - )