KÜSKÜNÜM

[umut dalları]

KÜSKÜNÜM

yaşamak içimden gelmiyor artık
öylesine dertli öyle üzgünüm
bu dünya hiçbir tat vermiyor artık
aldığım nefese cana küskünüm

her şey boş anlamsız şimdi gözümde
bin öfke bin nefret herbir sözümde
yılların çilesi belli yüzümde
aynada baktığım yüze küskünüm

yalnızlık yaradır bende sarılmaz
halimden derdimden kimse anlamaz
nerde sevdiklerim neden aramaz
en yakın dostuma bile küskünüm


bazen hayat bize istediklerimizi vermeyebilir mutluluk bizler için anlamsız bir sözle sınırlanabilir bazen öyle bir duruma gelebelirizki herşeye küskünüm deriz işte bu şiirde o bazen dediğimiz anlardan meyvesini vermiş olan şiirlerden yalnızca bir tanesi