Altın rengi gözleri yanan bir semaverdi,
Ilık bir çay kokusu akardı saçlarından,
Yanmanın lezzetini onda hissettim bir an
Ve yazın sevgisini bana önce o verdi.
Yaz gibi iri olgun meyvaları severdi,
Bir çocuk gibi şendi ve gülerdi her zaman.
Bir mevsim gözlerinden içime doldu cihan
Ve güzel yaz günleri ne çabuk geçiverdi.
Artık donuk bir cam var mavi gökler yerinde.
Güneşi benden çalan o sıcak bakışlardır
Ve yazı o götürdü mutlak beraberinde.
En güzel rüyaların bile bir sonu vardır:
Bir bahar rüzgârından alarak bir sabah hız,
Mevsimlerin ömrünü yaşamıştı aşkımız.
Onu şimdi kaybettim ve şimdi sonbahardır...
Yaşar Nabi Nayır ( 1908 - 1981 )