Umudun temsilcileri
Öğretmenlik sadece bir iş midir?
Önce çalışır didinir fakülteyi kazanırsın. Sonra dört sene tabiri caizse dirsek çürütür okursun. Sonuç? Öğretmen olabilirsin diye belgelendirirler bütün bu senelerin emeğini…
Peki ya öğretmenliğe hazır mısın? Öğretmenliği ne olarak görüyorsun? Meslek mi? para kazanabileceğin bir iş mi? Veya daha iyi bir gelecek için uğraş vereceğin bir eğitim yuvası mı? Geleceğin büyüklerini yetiştireceğin kutsal bir meslek olarak mı görüyorsun?
Tabi bütün bu sorulara verilecek yanıt duruma göre göreceli olabilir. Sadece bir tanesine evet diyebilirken bir kaçına birden de evet denilebilir. Kimse yanlış anlamasın aslında bütün bu soruları ilk önce kendime yöneltmekteyim. ben nasıl görüyorum öğretmenliği …?? Etrafımdaki birçok insanın bakış açısından rahatsızım… Öğretmen dediğin zaman ilk önce akıllarına gelen; işi hazır bir memur… Alacağı para belli… Çalışacağı saat belli ohhh ne saadet. Yok, ama bu kadar basit değil öğretmenlik… Sadece çalışılabilecek bir iş olarak görülecek basit bir meslek değil. Birincisi ilk ve en önemli unsuru insan… İnsanla uğraşacaksın ona hayatı öğreteceksin… Ahlakı, insanca yaşamayı, zihnini çalıştırmayı kısaca nasıl onurlu yaşanır? İnsanlığa nasıl faydalı olunur bunları öğreteceksin ki hayat yaşanılır olsun. Lakin tüm bunları unutup toplumca öğretmene hak ettiği değeri vermez mesleğin sadece parasal yönüne bakarsak, bütün bunlar nasıl gerçek olur ki? ‘Ha parasız iş olmuyor ’ diyenler olacak… Doğru olmuyor ama bunu ön plana çıkarmak neden? Parayı ön plana çıkarırken öğretmenliğin asıl amacını unutmak neden? Birçok öğretmen bunun bilincinde… Fakat toplumumuz gittikçe sadece maddi yönüne odaklanıyor sanki... Eskiden olduğu gibi öğretmenliği kutsal bir meslek olarak görenler kalmadı sanki. Öğretmene saygıyı yitirir olduk maalesef.
Çalışırsın para kazanırsın biriktirirsin bütün bular olur zamanla… Ama ben bütün bunları yaparken huzurlu muyum? Mutlu muyum? Bunu soran oluyor mu hiç… Ben eğer mesleğimi yapacaksam layıkıyla yapmalıyım mutlu olmazsam o küçücük çocukların yüzünü nasıl güldürüm onlara nasıl faydalı olabilirim? Peki ya en önemlisi içsel motivasyonum olmazsa o zaman nasıl öğretmenlik yapabilirim ki? Bana bunları söyleyenler bu sorulardan haberdar bile değiller onlar için önemli de değil zaten… ben öğretmenliği yapacağım ama toplum dayatmasıyla değil… Maddiyatı ön plana alarak değil. İdealim olduğu için… Geleceğe dair umudum olduğu için… Çocukları sevdiğim ve onların geleceğimiz olduğunu bildiğim için… Öğretmen olduğum için yapacağım bu mesleği…

Maddiyatı ön plana alarak değil. İdealim olduğu için… Geleceğe dair umudum olduğu için… Çocukları sevdiğim ve onların geleceğimiz olduğunu bildiğim için… Öğretmen olduğum için yapacağım bu mesleği…

teşekkürler katılıyorum bu güzel sözlerine..

GERÇEKDEN ÇOK GÜZEL SÖZLER....... AMA İNSANLAR DURUMLR MİLLİ EĞİTİMLER BU UMUDU Bİ YERDE ALT ÜST EDİYORLAR NE YAZIKKİ