Attığım her adım benden uzakta,

Bastığım her yerde yokmuşum meğer,

Çırpınırken ben denilen tuzakta

Ben bana saplanan okmuşum meğer

Aklım kumsal iken ben toz paresi

Çıktıkça yükseğe alçalır oldum,

Düşündüm derdimin nedir çaresi,

Susarak konuşmak sonunda buldum.

Esrarlı vuslata bir adım kala

Hasretin vecd-i ile ben kement attım.

Yürekte boğulmak ne güzel bela.

Battıkça kurtuldum,çıktıkça battım

Görünmez cevheri buldum diyerek

Körlüğü kör ettim,deli bir taşla

Bilmeyi bilmeden bildim diyerek

Boşluğu doldurdum dolu bir boşla

Nasılların sebebini sorarken

Sualimi cevapladım niçinle

Çokluğumda yokluğumu ararken

Yalnız kaldım yığınlarım içinde

Satır satır böldü beni heceler

Her kırkımı kırka yardım savuştum.

Boşluğumu kucakladı geceler

Sessizlikte gürültüyle boğuştum

Varda yoku haykırırken her seda

Aklım ki aklımı başımdan aldı

Ona gidiyorum, bana elveda

Sonsuz olan sona bir nefes kaldı…..

UĞUR IŞILAK