ALİ EKREM BOLAYIR

ALİ EKREM BOLAYIR

Şâir. İstanbul’da doğdu. Namık Kemâl’in oğludur. Baba*sının mutasarrıf olarak bulunduğu Rodos ve Sakız adaların*da özel dersler gördü. 1887’de İstanbul’a geldi. Sultan II. Abdülhamid devrinde Mabeyn kâtibi oldu. 18 yıl sonra Ku*düs mutasarrıfı oldu (1906). Beyrut (1908) ve Cezayir valili*ğinde bulundu (1908,1912). Dârülfünûn’da, Maltepe Askerî Lisesi ile Galatasaray’da edebiyat dersleri verdi. 1913-1933). İstanbul’da öldü. Kabri, Zıncirlikuyu Mezarlığı’ndadır. Servet-i Fünûn devri şairlerindendir. Küçük yaşta şiir yaz*maya başlamıştır. İlk şiirlerini Mirsâd, Maârif ve Malûmat dergilerinde neşretti. 1896’da Servet-i Fünun topluluğuna katıldı. Bu derginin Yunan harbi münâsebetiyle çıkardığı Özel sayısında yer alan Vasiyet isimli şiiri ile tanındı. Tevf ik “Fikret’in, bir makalesini değiştirmesine kızarak topluluktan ayrıldı. Şiirinde —Fikret gibi— nazmı nesre yaklaştırma, halkın hayâtını anlatma, realist şiir yazma gayreti içindedir. Üslûbu ile Mehmet Akif’e rehberlik etmiştir, Çanakkale ve İstiklâl Savaşı yıllarında millî-kahramanlı k şiirleri yazdı. Hece veznini denedi. Edebiyat tarihi, tiyatro ve çocuk ede*biyatı ile ilgili eserleri de vardır.

Şiir kitapları:
1. Kasîde-i Askeriyye (Namık Kemal’in Hür*riyet Kasîdesi’ne nazîre, 1908), 2. Kırmızı Fesler (Hiciv, 1908), 3. Ruh-i Kemâl (1909), 4. Zılâl-i İtham (1909), 5. Çocuk Şiirleri (1917), 6. Ordunun Defteri (Nazım- nesir karışık millî şiirler, 1918), 7. Şiir Demeti (Çocuk şiirleri, 1925), 8. Vicdan Alevleri (1925), 9. Tâir-i İlâhî (Basılmadı).

Diğer eserleri:
1. Namık Kemâl (1930f, 2. Lisanımız (1937), 3. Bâriâ (Tiyatro eseri denemesi, 1908) vb.