Nedim

Dîvan şâiri. İstanbul’da doğdu. Asıl adı Ahmed’dir. Mehmed Efendi’nin oğlu. İyi bir medrese öğrenimi görmüş, mü*derris olmuştur. Damat İbrahim Paşa sadrazam olunca kadılık, aynı paşanın özel kütüphanesinde memurluk ve mahkeme naipliği yaptı. 1720-1730 yılları arasında, Müneccimbaşı Ahmed Efendi’nin (Ölüm: 1702) Sahalfü’l-Ahbâr (Haberlerle Dolu Sahifeler) adlı Arapça tarihini Türkçe‘ye çevirmiş (Bu eser 1769-70 yılında 3 cilt halinde basıldı. Yeni haskısı Tercüman 100 Temel Eser dizisinde yapıldı.) Antepli Aynî’nin Arapça tarihini tercüme komis*yonunda çalışmıştır. Patrona Halil İsyanı’nda ölen şâirin kabri Çiçekçi’ye yakın olan mezarlıktadır.

Nedim, hem Lâle Devri’nin hem de bütün Türk edebiyatının en büyük şairlerindendir. Lâle Devri’nin zevk, safa ve eğ*lence âlemlerini istanbul Türkçe‘si ile yazdığı gazel, kaside ve şarkıları ile anlatmıştır. Dinî muhtevalı şiiri yoktur. Divan şiirine bâzı yenilikler getirmiştir. Sebk-i hindi (hint üslû*bu) özellikleri görülen şiirleri de vardır.

Nedim Şiirleri: 1. Dîvan [En iyi baskıyı Halil Nihat Boztepe yaptırdı (1922). Yeni harflerle de Abdülbaki Gölpınarlı yayımladı (19B1,1972] 2. Sahaifü’l-Ahbar Tercümesi, 3. İkde’l-Cümân fi târihiz-zamân (Aynî Tarihi) Tercümesi (Tercüme komisyo*nunda üyedir).

Nedim ile ilgili önemli eserler: Hasibe Mazıoğlu, Nedim’in Dîvan Şiirine Getirdiği Yenilik (1957); Halit Fahri Ozansoy, Nedim (1932); Nevzat Yesirgil, Nedim (1952). vb.