ATATÜRK’Ü ANMA PROGRAMI

Bir milletiz şimdi yedisinden yetmişine yas tutan
Derdimiz öyle büyük, devamız öyle az ki...
Nasıl dindirilir gözyaşlarımız
Öz ağlamasa göz ağlamaz ki...

Sayın Kaymakamım, Belediye Başknım, Garnizon Komutanım, Daire Amirlerim, Değerle
Misafirler, Sevgili Öğrenciler!

BU gün büyük önder Atatürk’ün sonsuzluğa göçüşünün 63. Yıldönümü nedeniyle
burada toplanmış bulunuyoruz.
Muzaffer HACIHASANOĞLU’nun bir şiirinde Atatürk Şöyle sesleniyor:
“On Kasımlarda,
Önleri ilikli
Boş bakışlarla
Çıkmasınlar karşıma!
İstemiyorum!
Size güvendim Cumhuriyet’i gençler!
Size inanıyorum...”
İşte Atatürk’ün güvendiği, inandığı gençler onu unutmadılar:
“Karanfil oylum oylum
Geliyor levent boylum
Levent boylum gelmezse
Del’olur benim gönlüm” diyerek sizlere seslenecek olan okulumuz öğrencileri,
hazırlamış oldukları “Atatürk Oratoryosu”nu sunacaklardır.

ATATÜRK OROTORYOSU

1.SAYGI DURUŞU

Kız öğrenci

Mustafa Kemal, sessizlik,
Ki susar doruklara konan kuş
Uzanmış boydan boya şehitler ve gaziler
Mustafa Kemal ahret olmuş şimdi,

Mustafa Kemal vatan olmuş.
Mustafa Kemal bizi yönlere döndüren
Karanlığı, aydınlıklarla örtülü;
Mustafa Kemal,
Açılmış, açılmış,
Rüzgargülü.

İçinde bulunan günden sonra
Mustafa Kemal hiç gelmeyen yarın,
Mustafa Kemal hiç gelmeyen yarın,
Mustafa Kemal yaşamak gibi bir şey,
Aşar mevsimlerini çağların.

Yirmi milyon, elli milyon, iki yüz milyon;
Mustafa Kemal tek.
Hürriyetle kımıldamış,
Hürriyetle sonsuz,
En uzak, en yeni, en gerçek.

Yürür, götürür, uçurur bizi,
Ölümün zamanda bıraktığı hız.
Mustafa Kemal gücümüz, kuvvetimiz dağlarda,
Gönüllerin dileği daha ötelere gider,
Mustafa Kemal acımız.
F.Hüsnü DAĞLARCA


Erkek Öğrenci

Ölümün zamanda bıraktığı bu hız için, bu büyük acımız için sizleri bir dakikalık
saygı duruşuna çağırıyoruz.
Dikkat!
“Saygı Duruşu”
Rahat!Teşekkür ederim.

2.AÇIŞ KONUŞMASI

Erkek öğrenci

Biz Atatürk’ü görmedik. Resimlerinden öğrendik buğday sarısı saçlarını, deniz
mavisi gözlerini. Onu görenler anlattılar bize. Düşünceleri ilkeleri böyle yer
etti usumuzda. Okul müdürümüz sayın Mustafa Beyaz Atatürk’ü anlatıyor.

ATATÜRK ..............

3.ATATÜRK

Erkek öğrenci

Atatürk büyük oğul, Türk ulusunun kader çizgisinde Fatihler Kanuniler ölmez,
dediği gibi ozanın, Atatürk de bir sonsuzluğun başlangıcıdır. Bu gerçeği bize
arkadaşımız Burcu ACAR bir şiirle dile getiriyor.

Kız öğrenci

Nasıl söylerim öldüğünü,
Atatürküm karşımda,
Yatmış uyumuş karlar üstüne
Kalpağı başında.

Nasıl söylerim öldüğünü,
Çenesine uzanmış eli
Atatürküm çıkar Kocatepe’ye
Dalgın, düşünceli.

Nasıl söylerim öldüğünü,
Elinde beyaz tebeşir
Geçmiş tahta başına
Atatürküm ders verir.

Nasıl söylerim öldüğünü,
Başında yeni şapkası
Yola çıkmış yürümüş
Kalabalık arkası.

Nasıl söylerim öldüğünü, nasıl!
Bir ışık vurmuş yüzümüze
Atatürküm bakıyor besbelli
Çeki düzen verilim üstümüze.
İlhan DEMİRARSLAN

2.ATATÜRK ve BİLİM

Kız öğrenci

Aman Kemal Paşam aman,
Ayırma kalem parmaklarını alnımızdan.
Senin ellerin civan, senin yumruğun yavuz,
Has bahçemizde diri gülümüz,
Rüzgarlı yaylamızda doru atımız.
Aman Kemal Paşam aman
Biz sana yangınız, biz sana vurgunuz.
Dinçer SÜMER
Erkek öğrenc

Atatürk’ü devlet adamlarından bir özelllik ayırır. Atatürk hem şavaşı bilir, hem
barışı. Hem saldıran güçlere karşı savaşmayı bilir, hem de yıkık bir ülke
üzerine yeni bir devlet kurmayı. BU özellik bir arada kimde bulunur? Savaşların
yenilmez önderi Atatürk’ün barışları, yeni kurumları gerçekleştire çabalarını
size arkadaşımız Murat SABANCI anlatıyor.

Erkek öğrenci

Atatürk, bilime gerçek değerini veren bir kişidir. Onun sürekli olarak okuması,
bilim adamlarıyla toplantılar yapması, onların düşüncelerini alması bizim için
en büyük örnek davranışıdır.

Atatürk bilimle her yönden ilgilenmiştir. Onun ilgisi sözde kalamamıştır.
Bilimsel kurumlar kurdurmuş, bu kurumların yaşaması için gereken parayı da
sağlamıştır. Biz kurduğu ve parasal kaynaklarını sağladığı kurumlar üzerinde
duralım.
Bir Fransız yazarının “Türklerin barbar olduklarını” ileri sürmesi Atatürk’ü
üzmüş, Atatürk bunun üzerine tarihçileri çevresinde toplamış, Türk tarihinin
incelemesini buyurmuştur. Bu incelemelerin kolayca, bilimsel olarak
yapılabilmesi için de 12 Nisan 1931 yılında Türk Tarihi Tetkik Cemiyetini,
bugünkü adıyla Türk Tarih Kurumunu kurdurmuştur.
Dilimizin yabancı diller boyunduruğundan kurtarılması gerketiğini ileri sürmüş,
12 Temmuz 1932 yılında Türk Dil Tetkik Cemiyeti’ni, bugünkü adıyla Türk dil
Kurumu’nu kurdurmuştur.
Atatürk bir çok bilimsel çalışmaya imza atan bu kurumları kurdurmakla kalmamış,
vasiyetiyle bu kurumların parasal kaynaklarını da sağlamıştır. Hangi devlet
adamı parasal varlığını iki bilim kuruluşuna bağışlamıştır?
Bugün Türk Tarih Kurumu’nun ve Türk Dil Kurumu’nun ulaştığı aşama Büyük Önder
Atatürk’ün bilme olan saygısının ve sevgisinin bir sonucudur.
Bilim sever Atatürkümüzle övünüyoruz.

5.AL KARANFİLLER
(II.BÖLÜM)

Kız öğrenci(Burcu SOLMAZ)

Yüce Atatürk, Amerikalı bir çiçekçinin

1.Erkek öğrenci

En çok hangi çiçeği seversiniz?

Kız öğrenci

Sorusuna

2.Erkek öğrenci

Al karanfil

Kız öğrenci
Cevabını vermişti.

Birinci Kız
Karanfil oylum oylum

Birinci Kız(İlknur KİZİR)

Geliyor selvi boylum

Birinci Kız

Selvi boylum gelmezse

Birinci Kız
Del’olur benim gönlüm

Delikanlı
Del’oldu gönlümüz gelmiyor
Karardı günlerim gülmüyor
Bir al sabaha özlem çekeriz
O güneş başka güneş, yükselmiyor.

İhtiyar kadın
Bir ömür bilirim karadan kara
Canlar içre canlar uykusuz
Bir dert işlemiş vatanın gönlüne
Gönüller kor kor
Dudaklar susuz

İhtiyar erkek
Dönmüyor feleğin kanadı
Yoruldu, durdu, kırıldı
Yürek bir al kanat olmak ister
Şöyle aldan al bir kanat
Vursun düşmanın yüzüne
Gözüne, dizine
Pişman ediversin bir anda
Ulaştığı için gündüzüne.

Delikanlı

Bir tokat, bir yumruk olmak isterim
İneyim başına sertten sert
Ateşe verilsin yüreği,
Çeksin gölgesini üstümden
Bir halâl olarak sonsuzca
Bu yurtta tek başına
Gölgemle yaşamak isterim ben.

Kızlar ve erkekler korosu:

Karanfil deste gider
Türküdür, beste gider
Bir paşa İstanbul’dan
Samsun’a dosta gider.

Karanfil oylum oylum
Geliyor levent boylum
Yurt gönüllüm gelmezse
Del’olur benim gönlüm

Birinci kız

Bileşiverdi özgürlüğü seen
Özgürlüğe özlem dudaklar
Yakın oluverdi Gazi Paşa’yla
Vatanıma uzaklar.

İkinci Kız

Uzaklar dize geldi
Erzurum göze geldi
O büyük tan kaynağı
Sivas’tan bize geldi

Üçüncü kız

Sarı zeybek yaslanır
Yağmur yağar ıslanmaz
Bir kez kükreyiverdi mi
Deli gönül uslanmaz

Dördüncü Kız

Gazi Paşam Ankara’da
Bir adım. Afyon
Bir selam, bütün yurt hazır
Bir işarette yürekler bir kuş
Bir sözle bütün Anadolu
Cepheleri doldurmuş.




İhtiyar erkek

Beş cepheden yaram var
Beş devletle vuruştum
Beş asker oldum bir ömürde
Daha da olurum beş asker
Ölürüm, yeniden can bulurum
Her nereden olursa olsun
Vatan için düşman üstüne
Bir hınç olur doğrulurum.

İhtiyar kadın

Kara günlerim, uzaklaşın
Yok olun kara düşüncelerim
İşte vatanın bağrı can olmuş
Dermansız bilinen yürek
Birden derman olmuş
Gazi Paşam önümüzde
Gecemizde, gündüzümüzde
Vatan bakışlı bir ceylan olmuş.

Erkekler ve Kızlar Korosu:
ÇANAKKALE TÜRKÜSÜ

6.ATATÜRK’TEN ANILAR

Kız öğrenci

Atatürk kişilik sahibi bir önderdir. Yurdumuz kuşatıldığı zaman hem ümidini
yitirmemiş, hem de ezilmemiş, düşmanı karşısında, gözünde büyütmemiş, korkuya
kapılmamıştır. Şu anı bunun en güzel örneğidir.
“Mustafa Kemalce Bir Cevap”
İstanbul’un işgal günleri: Başta General Harrington olmak üzere bir kısım işgal
kumandanları Pera Palas salonunun bir köşesinde otururlar. Mustafa Kemal nedense
dikkatleri çeker. Kim olduğunu soruştururlar. “Mustafa Kemal” denir. Onlar için
Mustafa Kemal, Birinci Dünya Savaşı’nın en ünlü kişilerinden biridir.
Kendisine haber göndererek masalarına davet ederler. Ama Mustafa Kemal’in cevabı
hem nazik, hem kesindir:
Burada ev sahibi olan biziz. Kendileri konukturlar. Onların bu masaya gelmeleri
gerekir. (Cevat ABBAS)

7.AL KARANFİLLER
(II.BÖLÜM)

Kızlar korosu:

Karanfilim tastadır
Yüreciğim hastadır
Bütün sevgilerin yolu
Cardan can olan dosttadır

Erkekler korosu:

Candan can olan Gazi’nin
Bir emriyle vuruldum
Bir kılınç oluverdim baştan ayağa
Afyon cephesine doğruldum.

İhtiyar erkek

Ben hazırım Paşam
Hem hızırım Paşam
Yurdun alın yazısını
Süngü olur yazarım Paşam

İhtiyar kadın

Ben bir al karadım al
Al hıncımı düşmana çal
Vatan uğruna ölem de
Yurdun başında sen kal,

Delikanlı

Ben yıldırımdan ince
Şimşekten keskinceyim
Emret paşam emret
Tanlardan da önceyim.

9.KARTAL BAKIŞLI DEHA

Ben denizim, ta ezelden beri,
Mevsime, yeşilime hayran insanlar,
Bir ben vurgunum gözlerinin rengine;
Bende öyle mavi nerde var?

Akdeniz, Karadeniz kardeşlerim,
Anlata anlata bitiremediler.
Mayıs çiçekleri gibi dalgalarda,
Açılırmış Mustafa Kemal dediler.

Ben rüzgar istemem şahlanmağa,
Yelemi okşasın Mustafa Kemal, yeter.
O bir üflesin avuçlarıma,
Süt liman olurum, cümbüşüm biter.

Dağda:

MUSTAFA KEMAL

Omuz omuza kilitlenmişiz,
Kartallarla sohbetimiz berdevam.
Yalnız Mustafa Kemal’e geçit vermişiz;
O milleti kurtarmağa giden adam.

Ağacımız, çiçeğimiz, kuşumuz,
Onun türküsünü çağırır durur,
Biz dağ milletiz, dağlaşmazsak,
Halimiz nice olur?

Tepelerim vardı benim, toprak yığını;
O ayak bastı kardeşim, dağlaşıverdi.
Kocatepe, Adatepe, Metristepe;
Kocadağ, Adadağ, Metrisdağ oluverdi.

Ben ve Mustafa Kemal, kardeşiz.
Sularla yıldızlarla beraber.
Fırtına, şimşek oluruz,
Millet iletince haber.
A.Hikmet PAR

Kızlar korosu

Yurdumu alsın öyle mi?
Yurdumda kalsın öyle mi?
Benim Atamın kaderi
Ağuyla gülsün öyle mi?

Kızlar ve erkekler korosu

Hayır, asla duramam
Mustafa Kemal emretmiş
Kimseye akıl soramam.

Birinci Kız

Bir sel, vatanın bağrından
Bir sel, vatanın bağrına
Yücelerden yüce bir sel
Çevrildi İzmir yoluna.

İkinci kız

Kara günler karalarda eğlensin
Ak günlerim ellerimden tutuyor
Özgürlüğü emivermiş de ufuklar
Bana, benim olan güneşler yaratıyor.

Üçüncü kız

İşte İzmir’in Kordonboyu
Yarin yamandır huyu
Düşman ne olduğunu bilmiyor
Öğrenmiş Hanya’yı, Konya’yı.

Dördüncü kız

Çekilin üstümüzden
Türkle başbuğ geliyor
Vatanın damarlarında
Türk kanı yeniden gülüyor.



10. O GELİYOR

Kız öğrenci

Bir gemi Karadeniz dalgalarını yaman aşıyor,
Bir gemi Anadolu’ya umut taşıyor.
O gemide bir inanç, bir hınç geliyor.


Kızlar ve erkekler korosu:
ATAM MARŞI

Erkek öğrenci

Yıl, 1919,
Mayıs’ın on dokuzu
Uyanın Samsunlular!
Uyumak ölüme eş,
Diriltin ruhunuzu.
Ufukta bir gemi var!
Fakat bu gemi niçin böyle yavaş geliyor?
Acaba yolu mu az, yoksa yükü mü ağır?
BU gemi umut yüklü, inan yüklü, hız yüklü;
İşte bu vatanın derdiyle yanan bağır...
Kurulacak yarını düşünen baş geliyor.
Bu baş ki gökler gibi bir küme yıldız yüklü
Bu gemi onun için böyle yavaş geliyor.

Yıl, 1919,
Mayıs’ın on dokuzu.
Ufukta duran gemi gitgide yaklaşıyor.
Sanki harlı bir ateş
Yakıyor ruhumuzu.
Beklemek üzüntüsü her gönülden taşıyor.
Üzülmemek elde mi?
Hız yüklü, inan yüklü, umut yüklü bu gemi!
O umut yayıldıkça ruhlara sıcak sıcak.
O hız doldukça bütün damarlara kan gibi!
Gizli gizli inleyen her yürek canlanacak,
Ateşler püskürecek uyanan volkan gibi!
Gittikçe büyükleşen
Gölgene dikilmekten
Karar gözlerimiz,
Koş, atıl gemi, sana engel olmasın deniz!
k saçlı dalgaları birer birer kes de gel!
Kuşlar gibi uç da gel, rüzgar gibi es de gel!

C.Sahir EROZAN

10.ATATÜRK’Ü ANLAMAK NEDİR?

Erkek öğrenci

Atatürk’ü anlamak bir kuru övgü değil. Atatürk’ü yaşamak yalnızca ağlamak değil.
10 Kasımları bekleyip gönül dağlamak değil. Ozanın dili olmuş Atatürk:

Kız öğrenci

Öldü sanmayın beni
Kalbinizdeyim sıcak duygularınızla
Elinizdeyim verimli işler içinde
Nerede üstünse başarınız
Bilin ki orda ben varım.

10.ATATÜRK KURTULUŞ SAVAŞI’NDA

Erkek öğrenci

Biz varlığımız Atatürk’e borçluyuz. Önümüze düştü. Baş oldu bize. Düşmanı onunla
döktük denize. Bunun anlamını arkadaşımız Berna KİZİR bir şiirle veriyor.

Kız öğrenci

Sana borçluyuz ta derinden!
Çünkü yurdumuzu sen kurtardın.
Hasta, yorgun düşmüştük,
Yaralarımızı iyice sardın.

Yiğittin, inanç doluydun, yapıcıydın,
Sanatkardın, denizler kadar engin;
Kimsenin göremediğini görürdü
Sevgiyle bakan gözlerin.

Dedin ki: Bu millet, bu büyük millet
Yüzyıllar boyunca geri kalmış,
Bu yurt, bu güzel yurt, bizim yurdumuz
Her yanından yaralar almış.

Dedin ki: Bir güzel savaşmalı
Kurmak için yeniden,
Bilgiyle, inanla, coşkunlukla
“Öğün, çalış, güven!”

Sana borçluyuz ta derinden!
Işığısın bu yurdun.
Dilimizi, ulusallığımızı öğrettin bize,
Çünkü Cumhuriyeti sen kurdun.

Hürriyeti sen yaydın içimize,
Halkçıyız dedin halk içinden,
İnançta hür yetiştirdin bizi,
Sana borçluyuz ta derinden!

Devrimlerle yüceltti, çok yüceltti,
Bu milleti temiz ellerin.
Sana borçluyuz ta derinden!
En büyüğü Mustafa Kemallerin!

Cahit KÜLEBİ


Kızlar ve erkekler korosu:

ANKARA TÜRKÜSÜ

12.AL KARNFİLLER
(III:BÖLÜM)

Kızlar korosu:
Karanfilim açılıyor durmadan
Açılıyor, saçılıyor durmadan
Al renkler içinde Vatan’la
Uçuluyor durmadan

Erkekler korosu:

Karanfil uzar gider
Yaprağın düzer gider
Özgürlük, bir can olmuş
Gözlerin süzer gider.

Erkekler ve kızlar korosu

Gazi Paşam dünyaya ferman
Onun dilekleriyle yoğruldu vatan
Al karanfiller şimdi daha al
Şehit kanlarından.

Birinci kız

Yurdum sen sensin
Tek dilek sensin
Öyle bir aşk selisin
Akıp tükenmeyensin

Atatürk, her işte bir fikir
Atatürk, her işte bir adım
Atatürk, her işte bir nefes
Atatürk, her işte muradım.

O gösteriyor, millet yapıyor
O yapıyor, millet tapıyor
O başımızda bir yaratan ki
Bütün başarılar ondan kopuyor

Vatanımız onunla geniş
Onunla bayrağımız al
Biz onun emekleriyle
Yeşermiş kollarız dal dal.

Kız öğrenci

Küçüktük, elimizden tuttu
Uyanık dizinde uyuttu
Büyüttü, yürüttü
Fikirleriyle okuttu.

13. ATATÜRK’LE HER ZAMAN

Erkek öğrenci

Ateşimiz sönmüş değil,
Bitmez senden aldığımız
Kalem kağıt da yetmezse
Kanımızla yazacağız.

Bize yol gösteren sensin
Sensin bize hayat veren
Bizi boğacak sellere
Sensin aşkla kanat geren.

Sensin bütün bir insanlık
Tarihinde tek kahraman
Sensin tek işaretinle
Bir milleti kalkındıran.

Bu günleri gören sensin
Bu gençlik senin eserin
Sensin bu dağ başında hür
Esen rüzgar serin serin.

Aşkın sinmiş ilikleri
Nabzımızda atan sensin
Sensin bu sevgili bayrak
Taptığımız vatan sensin

Taptığımız vatan sensin
Ateşimiz sönmeyecek
Tükenmeyecek aşkımız
Nesillerden nesillere
Hep seni anlatacağız.
Tarık ORHON


İhtiyar erkek

Dallarım yapraksız neyleyim
Görmemeliydim
Atan öldü diyorlar
Duymamalıydım.

İhtiyar kadın

Gözlerim ışıksız neyleyim
Bakmamalıydım
Ey yüce insan senin için
Senin için gözyaşı
Dökmemeliydim.

Delikanlı

Günüm soldu erken, neyleyim
Gülmemeliydim
Atam izinde yas nedir
Bilmemeliydim.

Birinci kız

Gözyaşım dost oldu neyleyim
Ağlamasam çaresiz
Atam yokluğunda yokum
Ölsem çaresiz.


12.ATATÜRK’ TEN ANILAR

Kız Öğrenci

Mustafa Kemal şerifi üzerine titreyen bir çocuktu. Mahallesinde sokak oyunlarını
seyreder ama katılmazdı. O zamanki arkadaşlarının birinin anlattığına göre, bir
gün komşu çocukları birdirbir oynuyorlarmış, Mustafa Kemal de seyrediyormuş.
Bakalım ondan sonra ne olmuş?

(Öğrenciler sahnede birdirbir oynamaya başlarlar.)

Erkek öğrenci

-Mustafa bizimle birdirbir oynar mısın?

Atatürk-Erkek öğrenci

-Peki, olur.

Erkek öğrenci

-Ama eğil de atlayalım.

Atatürk-Erkek öğrenci

-Ben eğilmem; Üstümden atlayabiliyorsanız atlayın, kesinlikle eğilmem.

(Öğrenciler sahneden çekilirler.)

Kızlar ve erkekler korosu:

Karanfil deste gider
Türküdür, beste gider
Bir paşa İstanbul’dan
Samsun’a dosta gider.

Karanfil oylum oylum
Geliyor levent boylum
Yurt gönüllüm gelmezse
Del’olur benim gönlüm

15.ATATÜRK

İhtiyar kadın ve ihtiyar erkek

Andık adını selam durduk
Gene aramızdasın,
Gene bizimlesin
Biliyorduk.

İşte gözlerin mavi mavi bakar
İşte o sarı saçlar
Sen ölmedin
Biliyorduk.
Daima dilimizdesin
İşimizde, aşımızda, ekmeğimizde
Bitmemiş bir destanısın
Biliyorduk

Ne söylesek anlatamazdık ki seni
Sade “Atatürk” dedik
En büyük dedik
Sustuk

Kızlar ve erkekler korosu:

Karanfilsin, tarçınsın
Felek, niçin hırçınsın?
Atatürk’le varol ki
O zaman benim harcımsın.

Karanfil başa döner
Açılır süse döner
Duyunca can acımı
Renk atar yasa döner

Karanfil katar oldu
Ayrılık beter oldu
Can varlığım Atatürk
Gözlerde tüter oldu.

Birinci kız

Onunla doluyuz her işimizde
Gecemizde gündüzümüzde
Her sabah işe başlarken
Önümüzde ve izimizde

Sayın konuklar,
Bugün bizler burada tutkuyla , coşkuyla , sevinçle ve hüzünle onu birkez daha
yaşatacağız.Mustafa Kemal'i anlatmak Türk ulusunu anlatmaktır.Mustafa Kemal'i
anlatmak Kurtuluş savaşını anlatmaktır. Yokluklardan gelen bir ulusun doğuşunu
anlatmaktır. O'nu anlatmaya dilimizin dönmediği , gücümüzün yetmediği yerde O'nu
kendi günlüğünden dinleyip anlayalım.

Yıl 1881 Kiraz mevsimi
Vakit alaca karanlık
Ay batacak , güneş doğmak üzere
Toprak kabardı , gök gerine gerine uyanıyordu
İki katlı kagir evde çifte şamdan yanıyordu
Ve ansızın
O? Sarı, gür bir kadın saçı gibi
Dalga dalga esti rüzgar
Kiraz ağaçları meyve yüklü pıtrak pıtrak
Gün ağardı taze , apak Ve öptü yeni doğanın
Küçük Mustafa'nın parlak ışıklı yüzünü güneş
Yüzyıllar öncesinden
Yüzyıllar sonrasından sesleniyorum size
Ben Mustafa Kemal'im hey!
Ben Mustafa Kemal"im
Selanik
Baba ocağı
Kilise canlarının ezanla karışıp gittiği çocukluk yıllarım
Gür ağaçlı bahçeler
Ve tadına doymadığım kara dut
Daracık sokaklarda kaybolup gittiğimiz liman şehri
Selanik bir büyük liman,
Selanik bir büyük şehir/Suda balık sürüleri gibi :
Gelir gider , gider gelir
Yorgun tembel balıkçıların
Beni uzaklara salacağı martı sesleri
Baharda gürlediği vakit Korkutan
Korktuğu kadar düşündüren gök gürültüleri
Selanik gecelerinde yıldızlar kocaman olurlardı
Ya da ben öyle hatırlıyorum



1
Ne kadar çok , ne kadar parlaktır , bir okadar uzak.
Arkadaşlarım,komşu çocukları, gayri müslim arkadaşlarımız çok olmazdı
Olanlarda bize en yakın yıldız kadar yakın
Oysa,
Yaşadığımız acı tatlı ne varsa
Bu küçücük şehirdeydi.
Geçti dört mevsim dört yaz
Uzun ince parmaklarımda
Mahalle mektebinde diz çöküp ,
İlahilerle başladı okula

Bir sabah beyaz bir entari giydirildi bana
Sırmalı bir sarık elimde yaldızlı bir dal
Annem dua etti.
Ben de babamın ve hoca efendinin elini öpüp okula gönderildim.
Beyaz kemerli loş bir oda
Rahlede bir kuran
Hoca keramım anlatmaya başladı.
Anlayamadığım bir dilden okuyup , dizlerimin üstünde yazmaya çalışıyordum.

Kemiklerim sızlardı , ayakta yazmak istemezdim
Hoca tek sesiyle emrederdi
Otur
"Ama böyle yazmak zor oluyor , dizlerim acıyor deyince ,
Bana karşımı geliyorsun , dedi.
Ben de evet dedim.
Sonra babam beni başka okula gönderdi.
Şemsi Efendinin özel laik okuluna.
Burası daha iç açıcıydı.Yan yana sıralar daha aydınlık
Üstelik artık dizlerim acımıyor
Babamın işleri bozulunca , dayımın köyüne Langazaya gittik.
Çiftlik hayatı başladı.
Bir tarlada öğrenmişti vatan bekçiliğini
Kargaları kovalaya kovalaya Mustafa
Yel eser gün vurur akşamlara dek Kavrulur yanardı elleri ekinlerin ortasında
Yüzyıllar öncesinden
Yüzyıllar sonrasından sesleniyorum size
Ben Mustafa Kemal'im hey Ben Mustafa Kemal" im





2



Orada okul yoktu , sıkılıyordum.Köydeki müslüman hocadan ders alıyordum.
Sonra da köyün papazından , ama Rumca'yı sevmiyordum.
Teyzemin yanına Selanik'e gönderildim.
Arapça öğretmeni kaymak Hafızdan hayatımın ilk dayağını yedim.Bu bana çok
dokundu. Çocuksu sorularıma dahi cevap veremiyecek kadar cahil , aciz koskoca
bir adamdan dayak yiyordum.
Bir gün komşumuzun oğlu Ahmet, bizi ziyarete geldi. Askeri okuldaydı.
Pırıl pırıl tertemiz üniforması, anlamlı bakışı, kendinden emin konuşması.
İşte o gün ben de o üniformanın içine girmiştim sanki.
Annem olmaz dedi.
Osmanlının askeri demek bitmez tükenmez sürgünler , savaşlar demektir.
Kıyamam sana.
Ama nafile gizlice okulu kazanmıştım.
Anacığımın elini öptüm , hakkını helal etti.
Yeni okulumu arkadaşlarımı seviyordum.Başarılıydım.
Matematik öğretmenimiz senin de benim de adımız Mustafa dedi .
Gel bir de yanına Kemal adını koyalım.Bundan sona senin adın Mustafa Kemal
olsun.
Orta okuldan sonra , yatılı olarak Manastır Askeri Lisesine başladım . Manastır
Makedonya'nın can damarıydı , sınır bölgesiydi.
Bulgar , Arnavut, Yunan çetelerinin cirit attığı bir yer. Etrafımda nelerin olup
bittiğini anlamak istiyordum.
Sonra Ömer'le arkadaş olduk.
Tatil günleri istasyona gider , askerleri seyrederdik.
Oradan da Yonya'ya.(Yonya bir liman gazinosuydu)
Orada birşeyler içer saatlerce tartışırdık.
Ali Fethi ile tanıştıktan sonra ufkum daha da genişledi.
O bana siyasetin ne olduğunu anlattı.
Jan Jak Ruse , Volterî, Mantesküi'yi anlattı.
| Volter , Rober Piyer ,1789 ihtilali , halk , ulus , özgürlük , gerçekler.
|Ve yaşamın sınırları . kafam karmakarışıktı.
Gökte ay üşür
Dışarıda gece üşür
Düşmanca kol gezer bıçak sırtı bir ayaz
Mustafa Kemal üşümez
Düşünür.
Bir gün Ömer'le tren istasyonunda dervişlere rastlamıştık.
Ve garda da. bir sürü yabancı yolcu.
Dervişler,ellerinde sivri külahları
Bol cüpbeleri kendilerinden geçmiş , bağırıp çağırıyorlardı.
Nara atıyorlar , kimileri de düşüp bayılıyorlardı.
3





Şöyle bir baktım.Utandım.
Gözlerimi kapadım.Cennetin anahtarını satan papazla, muska satan yobaz
Ve nara atıp kendinden geçen , sözüm ona dervişler.
İşte dedim kendi kendime.
Dünyayı bu hale sokan sizlersiniz.
Artık düşünüyordum, öğrenmek istiyordum.

Düşlerim beni aştıkça , yeniden öğrenmeliyim.
İçimdeki büyük aşkın ne olduğunu artık iyice anlıyordum.
Okul bitince...
İstanbul'a Harbiye'ye gidecektik düşlerimizi gerçekleştirmeye.
İnsanlığa aşıksın sen Sönmeyen tek ışıksın sen Kurtuluş ve özgürlüğe
Bir evrensel bekçisin sen
İstanbul
Daha ilk bakışta ortaçağı anımsattı bana
Sanki insanlar hala yüzyıllar öncesi gibi yaşıyordu ,
Kara çarşaflı, peçeli hayaletler gibi, karanlık basmadan evlerine koşuşan
kadınlar
Asma çardakların gölgesinde
Günde beş vakit ezan sesiyle kımıldayan çehreler.
Haliç'in ötesinde ölü bir görüntüden ibaret kalan Türk mahalleleri
Ve şaşkın değişmez sessizliğe uyuyorlardı.
Oysa Beyoğlu , Pera ve baş döndürücü sokakları sonunda liman...
Şık faytonlar , mağazalar , tiyatrolar , müzikaller.Bambaşka sosyal bir çevre.
Vergi vermeyenler sırtını kapitülasyonlara dayamış
Merkezi hükümete önem vermeksizin bir bambaşka İstanbul.
Osmanlıların üstündeki yabancı baskısı o derece şiddetliydi ki
Sanki Türkler kendi vatanlarında esir
Yabancılar efendiydiler.

Düşman devletler Osmanlı Devletine Maddeten ve manen tecavüz halinde
Karar vermişler onu yok etmeye , bölüşmeye
Padişah ve halife olan kişi de
Düşünmüyor hayatını ve rahatını
Kurtarmaktan başka çare.
Artık Fransızca gazeteleri okuyabiliyordum.
Bazı kitaplar yasaktı.Bunları geceleri okurdum.
Namık Kemal'i , Volter , Robes Piyer'i şimdi daha iyi anlıyordum.


4


Önce Napolyon’a hayrandım.
Felsefi görüşlerim iyice şekillenince , ondan pek hoşlanmadım.
Demek ki devrimler karşı devrimleri getirebilirdi.
1789'un saflığı ve temizliği ve Napolyon'un emperyalizmi.
O gün arkadaşlarla bir komite kurduk.
El yazısıyla gazete çıkarmaya karar verdik.
Gazete sarayın kulağına gidince yakalandık.
Ama okul müdürü devrimci bir adamdı.Kurtulduk.
Belki de bir iç güdü.
Kurmay okulunun ilk sınıfında hepimizden bir araştırma , yazısı istemişti.

Araştırma yazısını okuyan öğretmenim gözlerime baktı.
Zaten dedi, senden de bu beklenir.
Araştırmanın adı:Başkente karşı Anadolu isyan hareketlerinin Gerilla
taktikleri.
Sonra yine yakalandık.
Bildiri dağıtıyorduk üstelik okul bitmiş daha yeni yüzbaşı olmuştum.
Tutuklu kaldığım süre içinde yazıyordum.
Şiir yazıyordum.
Devrim taslakları yazıyordum. Sonra kıta hizmeti adına İstanbul dışına sürüldüm
, Şam'a
Yıl 1905
Mustafa Kemal şimdi yüzbaşı
Yıldızlar İçinde yıldız;yücelmiş daha başı
Dışarıda bıçak sırtı bir ayaz
Gökte yıldız ve ay üşür
Mustafa Kemal üşümez
Vatanını ve ulusunu düşünür
Peki dedim , öyle olsun. Bizde gider çölde bile yeni bir devlet kurarız.
Zamanla binlerce gerçeğin değil, tek bir gerçeğin olduğunu anladık.
Ne işimiz vardı Arabistan çöllerinde.
Hepimizi baskı altında toplamaya çalışan softaların , yobazların içinde , ne
işimiz vardı. ( YEMEN TÜRKÜSÜ)
iyice anlamıştım ki ,
Müslüman olmayanların cennetin bütün nimetlerinden yararlandıkları ,
Müslümanların ise cehennem azabı çektikleri bir yerdi.
Osmanlı İmparatorluğu.
Sende-de dünyalar devirenlerin
Ayakta tutmayan darbesi vardı;
Zamanı yakından çevirenlerin
Zincire vurulmaz hür sesi vardı
5




İhtilalin nasıl, neresinden başlamalıydı.
Vatandan uzak Arap illerinde...
Arkadaşlardan kopuk.
Makedonya'ya gitmeliydim.
Bu işin can damarı arada atıyordu.
Bir müddet sakin kalıp , Selanik'teki Genel Kurmaya atanmalıydım.
Ve atandım.
İhtilalin çekirdeği bazen de kendince oluşuyordu.
Kendini devrimci ihtilalci sayanlar vardı
Bir elinde kılıç , bir elinde din kitapları, devrim üzerine yemin ederler.
Değişmesi gereken bir düzen için ,değişmeyecek kurallar üstüne yemin edebilir
miydi?
Ama ihtilal kadrosu yavaş yavaş tamamlanıyordu.
Biz reformcu değildik,
Biz siyasal yapıyı değiştirmek istiyorduk
Egemenlik kavramını değiştirmek istiyorduk.

Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir
Dinsel kuvvetler ise bunun tam tersiydi.
Kökten dinciler gücünü tartışmadan değil
Baskıdan , düşünce özgürlüğünden değil
Kayıtsız şartsız itaattan alıyorlardı.
Üstelik kör itaat
İnsan zekası ve uygar olabilmek
Evrenin sınırlarını çözmeye çalışmak,
Bilim teknik ve hür düşünce yerine kör itaat
Bizi bu hale sokan karanlık , cehalet değil miydi?
Yola çıkarken kavşak noktalarında düşüncelerimiz saydamlaşıyordu
Arkadaşların çoğu müslümanlıktan din olarak değil
Siyasal bir güç olarak bahsediyorlardı
Yobazlar , gericiler, tutucular
Müslümanlığın yüz karasıydı.
Ve bu cehalet sürdükçe mahvolup gidecektik
Bazı arkadaşlar din yerine ırk kavramını uygun görüyorlardı.
Ama sis dağıldıkça çoğunlukta devrim çekirdeğinde anlaşıyorduk
Başlık kendi kendine çıkıyordu
TÜRK DEVRİMİ!
Hangi devrim tek başına yapılabilirdi.
Devrim kimin için yapılabilirdi
Üstelik başlayınca durmak dinlenmek yoktu artık

6



Esirler, mazlumlar için sende
En içli şairin bir kalbi vardı
Harise , zalime karşı çehrende
Bir korkunç devrimci gazabı vardı

Uygarlık ister istemez evrensel boyutlara gidiyordu.
Artık uygarlık değil , dünya uygarlıklarının temelleri bize yakışırdı.
Siyasi görüşlerim asker kişiliğimle bağdaşamaz hale gelmişti.
Yavaş yavaş kızağa alınıyordum.
Önce Trablusgarb'a göderdiler.
Kaybedilmiş bir cephenin yeniden kurtarılması için
Ama karşımda ümmetinden bile bıkmış
Şeyhler, aşiretler , kabileler , tarikatlar
Savaşmak için hiçbir nedeni olmayan
Kaybedilecek hiçbir şeyi kalmamış topluluklar
Trablus macerası ve Balkan Savaşı sonrası
Ömrümün çoğunun geçtiği Selanik bile elden çıkmıştı
İstanbul Hükümeti hayalperest insanların elindeydi
Acı ama gerçek bu
Uyarıyordum. Ama iktidar olma hırsı
Onlar için her şeyden öndeydi.
Bitsin bu gaflet uykusu
Padişahtan hayır yok artık bize
Geldi düşmanın önünde dize
Yalan söylüyor size
Alalım herşeyi göze , dönelim öze
Çıkaralım vatanımızı karanlık geceden
Işıl ışıl bir gündüze
Terfi edilmiştim.
Yeni bir görev gerekiyordu
Ve usulca sürgüne yollandım
Sofya'da Ateşe Milliterliğine
Sofya'da hayat güzel geçiyordu
Fransızcamı ilerletmiştim
Ne de olsa davetli sürgün hayatı.
Diplomatik misyonların davetleri.
Ziyafetler , açılışlar akşam yemekleri...
Memleketim için ne gerekiyorsa burada yapmaya çalışıyordum

7



Arkadaşımla yazışmayı hiç aksatmadım
Zaman bizim zamanımızı bekliyordu.
Bir gün Sofya'nın müzikli bir çay bahçesinde,
Birden yanı başıma bir Bulgar köylüsü geldi.

Garson onunla ilgilenmekten hoşlanmadı.
Köylü Bulgaristan benim çalışmamla yaşatılıyor,
Bulgaristan benim tüfeğimle korunuyor.
Verin çayımı, pastamı ; parasını vereyim"
Bende köylüden yana çıktım.
"Benimde köylüm böyle olmalı"dedim.
İşte böyle olmalı.
Milletin efendisi köylüdür.
Dimitrina , General Ratsov'un kızıydı,
Onunla sık sık beraber olmak durumundaydık.
Babası Bulgar müdafa vekiliydi.
Davet eder , her seferinde giderdim.
Konuşurduk.
Konu dönüp dolaşıp siyasete gelince "Kadın erkek eşitliği"derdim.
Dimitrina da seçme hakkı seçilme hakkı.
Kadınların her türlü özgürlüğü olmalı
Dimitrina da"Bu Avrupa'da bile yok Mustafa , Türkiye'de ne zaman olur"
Çok yakında derdim çok yakında
Kadınlar yeniden doğuracaklar kendilerini
Ey Türk kadını.
Daha Avrupa'da yokken
Sen kazandın
Seçme Seçilme hakkını.
Türk kadını,Atatürkçülükten ödün vermez
Büyük savaşa az kalmıştı
Doğru gibi görünen askeri taktikler
Aslında siyasi senaryoların tam tesiri gösteriyordu.
Almanya savaşa girerse ve kazanırsa,
Türkiye onun uydusu olacak.
Kaybederse bizde paramparça olacağız
Saltanat, yutan demek.
Saltanat bu ülkeyi
Düşmana satan demek
Ölmez Türk Milletin
Her an aldatan demek 8

Sofya'da kalmak ,
Her şeyden uzak kalmak istemiyordum
Beni artık tanıyorlardı
Onlar için tehlikeliydim
Uzak cephelerde beni oyalamak istiyorlardı
Hatta yanıma üç alay alıp,
Hindistan'ı Müslümanlık adına zaptetmem istenmişti
Üç alay asker , ben ve Hindistan
Hep hayal, hep hayal ....
Yeni bir görev istedim. .
İstanbul'da olmak istiyordum.
Beni uzakta tutmak için 19.Kolorduya,
Gelibolu'ya gönderdiler
Aslında bu paha biçilmez bir fırsattı
Bende gittim (ÇANAKKALE MARŞI)
Üstümüze bütün gücüyle dayanmış
Koskoca bir emperyalist ordu.
Gemiyle tam karşımızda . Çanakkale'de!
Üstelik iyi hazırlanmış kusursuz bir savaş planı
Öğün ey Çanakkale , cihan durdukça öğün
Ömründe göstermedin,bin düşmana bir düğün
Sen bir büyük milletin savaşa girdiği gün
Başına,yüz milletin birden üşüştüğü yersin
Komuta bizde değildi.
Bir Alman Paşası vatanımızı koruyacak
Kimin adına diyordum , kimin adına
Emperyalistler, emperyalistlerle savaşacaktı
Yine bizim topraklarımızda
Yine bizim canımızla oynanan
Bir ölüm kalım savaşı
İşin başında yanlışlığı görmüştüm
Uyardım ama dinletemedim
Çözülüyorduk.
Sonunda bütün cephenin komutanlığını bana verdiler ister istemez
Anlayamadıkları bir güç karşısında ölüyorduk,
Öldürüyorduk.
Ama kazanıyorduk . Kazanıyorduk


9




İşte yıllar önce şahlanmış yamaca
Alaca karanlıkta çıkan çarpmış başım
Şarapneller ölümden bir kucak aça aça
Bu diyarın taramış ,toprağını, taşını

Dörtgün dörtgece
Uykusuz dörtgün dörtgece
Tarihin en kanlı savaşı
Bu savaş biterken
O tertemiz Anadolu çocukları
Neden ve niçin öldüklerini artık anlamışlardı
Ben size taaruz emretmiyorum ; ölmeyi emrediyorum
Başka da çaresi yoktu
O günden sonra
İçimdeki son kuşkularda yok olup gitti
Artık yepyeni bir dünya
Yepyeni bir vatan
Yepyeni bir millet doğacaktı.
Düşmanın direnci azalmış
Ve bir müddet sonrada çekip gitmişti
Ama yorgunduk
Sıtma nöbetleri içindeydim
Üstelik burada da fazla işim kalmamıştı
Tevfik doktor olarak Gelibolu'daydı
Çok hastasın dedi:

Gidelim Tevfiık gidelim , İstanbul'a gidelim.
Libya , Mısır , Filistin , Suriye , tüm Arap illeri
Müslümanlık adına alınmış topraklar
Ulus olamamış ümmetlerin . toplulukların hepsi
Şimdi Fransızdan , İngilizden , İtalyandan memnun gibiler
Bulgar , Yunan , Sırp ulus olmak istiyor
Turan illeri şimdiden sosyalizm adına zaptedilmiş
Yabancı bir devletin koruculuğunu , kolaycılığını istemek insanlık
niteliklerinden yoksunluğu ,güçsüzlüğü ve beceriksizliği açığa vurmaktan başka
bir şey değildi.
Tarih mi yanlış yazıyor,
Yoksa biz mi şaşırdık
O gece Şişli’deki evde İsmet'le buluştuk.
Merhabalasırken gözleri parlıyordu bütün ihtilalciler gibi
10

l
Anadolu haritasını çıkardım
Hemen cebinden bir pergel çıkardı. "İsmet" dedim.
Anadolu'ya gidiş için en iyi yol sence hangisi?
Demek karar verdin dedi.
Haritaya baktı baktı;
Bir sürü yol var , bir sürüde yer
Sonra sordu "Peki ne zaman?"
Zamanı geldi İsmet
Hazır ol, artık gidiyoruz.
Atatürk'üm eğilmiş vatan haritasına
Görmedim tunç yüzünde böyle geceler
Tutsak yaşamak , baş kaldırmamak en büyük ardır.
Gelin el ele verelim , düşmana haddini bildirelim
Başka yolumuz kalmamıştı. Anlatıyorduk , Anlamıyorlardı.
Yaylılar gelip geçiyordu güneyden
Örtük kara perdeler sallanıyordu Utanıyordu Anadolu'dan gelip geçen
Milletin yüreği kan ağlıyordu.
Darbe yapmak fazla bir değişiklik getirmeyecekti.
İstanbul'un içinde çürüyüp gidecekti
Geleceğimin Mustafa'sı Kemal"le anlaşmıştı
Tek yolumuz bağımsızlık
Bütün mazlum insanlar , uluslar er geç bağımsızlığına kavuşacaklar ;
Güneşin doğudan doğduğu gibi bundan eminim.
15 gün sonra ,
Bandırma vapurunun güvertesinde o fırtınalı ünde....
.Göz göze geldik.
Hepsinin içinde aynı heyecan , aynı sabırsızlık

Bir gemi yanaştı Samsun'a sabaha karşı
Selam durdu kayığı , çapan , takası
Selam durdu tayfası
Samsun limanına bu gemiden atılan
Demir değil
Sarılan anayurda
Kemal Paşa'nın kollarıydı.
Sonra Erzurum
11


Bir selam gibi gitti Erzurum'a
Bin selam gibi geldi Sivas'a Erzurum'dan
Dağlar alçaldı yol vermeye
Temizlendi iklimden karından
Aksilikler bizi bırakmadı.
Arabamız bozulunca bizde baharın tüm güzellikleri içinde yürüdük
Her molada bir mısra
Her yürüyüşte bir mısra daha
Bu benim ilk güftemdi (GENÇLİK MARŞI)
Yola çıkarken apotlerimi koparmıştım
Artık rütbesiz bir er bile değildim
Emir komuta zincirinin ne olduğunu Askerler iyi bilir
Artık halktan biriydim
Tek gücüm ihtilalci olmamdı.
Boynumuzda idam fermanı bulunan bir ihtilalci
Boz kalpağım hele bir çıkarsın Mustafa Kemal
Altın saçları pırıl pırıl dalgalansın rüzgarda
O Mustafa Kemal ki
Rütbesiz , nişansız dimdik ayakta.
Bütün evraklar yazışmalar resmi olarak yaverimdeydi
Ama o da istifa ettiğine göre
"Ben" dedi bu evrakları şimdi size veremem ne olacak?
Bunu hiç düşünmemiştim.
Ertesi gün odaya Kara Bekir Paşa geldi.
İki adım uzakta topuklarından gelen bir selam verdi.
Ve böylece devam etti
"Komutanda bulunan herkesin size saygılarını arz ediyoruz.
İhtilalin doğal komutanı sizsiniz.
Emrinizdeyiz."
Kucaklaştık. Öyle ulu kişi ki , öyle kahraman ki
Vardığınızı sanırsınız
O uzak.
Kısa zamanda parlak başarılar elde edebilirdik Sınırlan genişletmek istemiyordum

Ulusal sınırlar içinde
Sağlıklı bir devlet kurarak
Benden sonrada sağlam kalacak .
Siyasi bir sistem bırakmalıydım
Misakı Milli
12

Vatan
Sen büyüksün...
Sen güzel
Bu can feda olsun senin' yolunda
Varlık içinde yok sana bir bedel
Hilal sağ yanında, ,
Yıldız solunda.
Arkadaşlarla bazen tartışırdık
Bazıları eski sınırlara kovuşmak isterlerdi
Hatta daha ötesine
Oysa ben sömürgeciliğin , yayılmacılığın hüsranla sona ereceğini biliyordum.
Amaçlarıma adım adım gitmeliydim.
Halkıma ters gelecek düşünceleri defalarca düşünmeliydim
Danışmalıydım.
Ama karar verince de asla geri dönmemeliydim.
Yürüdük biraz güç , biraz huzur
Yolumuzda diken yerine süngüler
Bir meclis kuruldu Sivas şehrinde,
Alın yazımız yazıldı.
Yine başımızda Mustafa Kemal .
Erzurum'a varınca ilk hedefim kongreyi toplamaktı,
Bu Anadolu ihtilalin ilk meclisi olacaktı.
Ateş orada yakılacaktı.
Düşman ilerliyordu üstümüze her yandan
Her gün yeni bir parça sökülüyordu vatandan
Onlar ilerledikçe , derdi Gazi Kumandan
Düşmanı boğacağım yurdumun kucağında

Sabahlara kadar çalışırdık.
Herşeyi adım adım planlamak gerekiyordu.
Günlükleri yazmaktan yorulunca Mazhar'a yazdırdım Sigaramın acı nefesi , tatlı
hayalleri gerçekleştirecekti
Bu sırları şimdilik sakla ve yaz...

Padişah ve hanedan yok olacak.
Ve Cumhurivet kurulacak
Yaz
Fes kalkacak, uygar milletler gibi şapka olacak,
Bazen bunlar fazla hayal değil mi? Dedi
Yaz derdim devam et
13


Latin harfleri olacak
Yaz
Kadınlara özgürlük , seçme ve seçilme hakkı
Seneler sonra ikimizde yazdıklarımızı unutmamıştık
Şapka devrimini gerçekleştirdiğimizde

Benim de , Mazhar'ında , Diyanet İşleri başkanında birer şapka vardı.
Göz göze gelmiştik.
Mazhar demiştim.
Kaçıncı sayfada kaldık.
Hesap vakti gelmişti.
Tarih alışkanlığından vaz geçecek Kimsiz , kimliksiz kalanlar
Şimdi kendi yazgılarını yazacaklar
'
Ne ezen olmalıydı ne ezilen
Her ulus kendi bağımsızlığını kendi yaratacak

Siz bu işleri başkaları adına yapmaya kalkarsanız.
İşte biz buna emperyalizm deriz
Oysa biz emperyalizmi kahretmeye geliyoruz
Hakimiyet milletindir dediğimde acaba ne anlıyorlardı
Ama anlayacaklardı ,
Savaştıkça anlayacaklardı Kazandıkça anlayacaklardı
Bir gün ressamlar
Kahramanlık yüzünü kaybederlerse
Gitsinler , Yıldırım'ın resmini yapsınlar
Aksak Timur şimdi yaşasaydı
Belki de aynı şeyi yapacaktı
Su gencecik çocuklara bak!
Yeni Zellandalı . Avusturalyalı Anzak ve Yunan için anlamsız bir savaşın garip
mezar taşlan değiller mi?
İşte şimdi bizden öğrenecekler
Özgürlüğün ne olduğunu ,
Bağımsızlığın ne olduğunu
İçleri rahat
Yanı başımızdaki mezarlarda...
Daha ilk meclis açılırken
Oradakilerin çoğunun ulus kavramı yoktu.
Padişah , Hilafet, Ümmet
Bundan başka
Kişiliği olmayanlarda bir özgürlük savası nasıl kazanılacaktı.
14


Diyelim ki kazandık.
Bu savaş kimin adına kazanılacak
Hakimiyet kayıtsız şartsız milletindir."
Ben Mustafa Kemal'in annesi
Ezan sesi gibi özlem içimde Mustafa'm Afrika çöllerinde Mustafa'm Anafartalarda
Mustafa'm Anadolu'da

Ana kalbi işte
Düşündüklerimi ve arkadaşlarımı tanıdıkça
Başıma bir şeyler gelecek korkusuyla Anacığım
Pamuk elleriyle okşamıştı beni.
"Mustafa'm" dedi.
Korkuyorum.
Padişaha karşı mı geleceksin?
Gün nasıl doğacaksa,
Sen beni nasıl doğurdunsa anacığım
Güneşe bak
Doğudan doğacak güneşe bak
Gün nasıl ağarıp gelecekse,
Nasıl ki rüzgar bulut olacaksa Buluta yağmur el değecekse Yağmura toprak can
verecekse Güneşe bak doğacak güneşe bak.
Ne din , ne ırk,
Sen ben yok,
Ne dün ne bugün
Yarın yok

Sonra ateş , sonra kan , sonra ihaneti gördük İhaneti ateşle yakıp , aydınlatıp
Korku korkudan kaçıp
Ressamlar bizim resmimizi yaptılar
Gencecik; Yeni Zellandalı, Anzak, Avusturalyalı Koyun koyuna bağımsızlığı
bizden öğrendiler
Güneşe bak
Doğudan doğacak güneşe bak
Gün nasıl ağarıp gelecekse
15









Nasıl ki rüzgar bulut olacaksa Buluta yağmur el değecekse/ Yağmura toprak can
verecekse Güneye bak
Doğudan doğacak güneşe bak Ne din, ne ırk
Sen yok ben yok
Ne dün ne bugün
Yarın yok
" Doğudan doğdu güneş
İlk defa karanlık korktu
İhaneti ateşle yakıp aydınlattık
İnsanlar bilinçlendikçe kişiliklerini ister
Milletler de öyleydi
Kabiliyetlerini keşfetmek ,zengin olmak isterler
Bu zenginlik başkalarının açlığı pahasına olursa
İşte o zaman iş değişir.
Eninde sonunda hesabı sorulur
Gerçek bir devrimcinin amacı
Egemenlik kayıtsız ve şartsız uluta olmasını sağlamaktır
Tam bağımsızlık , dünya milletleriyle kardeş olmak demektir.
Irk esasına dayanan düşünce unsurları
İnsanlık ailesine üvey evlat yetiştirmek demektir ; Bilinçlenen bir toplum
demokrasiden korkmaz ;
Halkını cahil bırakan insan eninde sonunda kaybolur.
Fakirliği paylaşmakla . zenginliği paylaşmak ayrı ayrı şeylerdir.
Sosyal devlet emeğin ve geniş halk kitlenin sefahı demektir.
Bunu kaideleri bellidir.
Ne üç beş kişi parasıyla dünyayı değiştirebilmeli
Ne de devlet zalim olmalıdır.

Cumhuriyet özgürlük , insanca varlık yolu Atatürk'ün çizdiği çağdaş uygarlık
yolu
İnsan zekası ve kültürü;
Soyut ve somut kavramıyla bir bütündür.
Sanata , bilime söylediğin türküye ekmek kadar acıkıyorsan
Ne mutlu sana

16





Barış zeka ürünüdür
Savaş olmayanlara aittir
Eğer uğruna savaşacak bir şeyin varsa
Olsa olsa özgürlüğündür , bağımsızlığındır.
Ellerimiz bağlanmış , biz inliyorken yastan
Tıpkı yanardağ gibi , görünmüştün Sivas'tan Dedin ki: "Türkün alnı layık değil
karaya" ; Bir avuç el toplayıp , yerleştin Ankara'ya Herkes duydu halaskar
sesini uzak , yakın... Başladı , tarihlerde görülmemiş bir akın Düşmanların
eridi eridi karşımda dizi dizi... Bir asırda bir doğan , ey yüce namlı GAZİ
Zaman akıp gidecekti
Hiçbir şeyi tabulaştırma
Tabulara karşı koy
Büyük devrimlere gereğin kalmayacak kadar
Devrimci kal yeter
Eğer bir milletin kurtarıcıya gereksinimi yoksa
Artık millet olmuştur.
Sakın kurtarıcı bekleme;
Yoksa sana karşı vazifemi yapamadım sayarım.
Anafartalarda Mustafa Kemal'din
Kurtuluş savaşında Gazi Kemal
Laik Türkiye Cumhuriyetini kurarken Kemal Atatürk oldun
Yaşarken önderimizdin
Yokluğunda ışığımız

DÜŞMANLARA GEÇİT YOK ATAM