Güneş nereye gitti
Aslı bir gün kendi kendine oynarken güneşin battığını gördü
- Aaa! ‘Güneş nereye gidiyor’…. Diye bağırdı.;Hemen annesine koştu
- ‘Güneş gidiyor anneciğim dedi.Söyler misin anneciğim,güneş nereye gidiyor’?
- Güneş batıyor aslı’cığım’ dedi annesi.’Akşam oldu artık’
- ‘Güneşin uykusu mu geldi’?diye sordu aslı
- ‘Yoo hayır diyerek’ güldü annesi.’Güneş hiç uyumaz ki .Bak şimdi o uzak dağların ötesini aydınlatıyor,oradaki çocuklar da uyanıyorlar.Ne güzel sabah oldu diyorlar’.
- ‘Burada da akşam oldu’ dedi Aslı
- Annesi evet’ dedi
- ‘Karanlık oldu dedi’ aslı.Annesi
- ‘Evet karanlık oldu dedi’ Aslı birden
- ‘Anneciğim’ dedi.’Çok hızlı koşarsam,güneşin peşinden gitsem,hep sabah olur mu’?
- ‘Bunun için çok hızlı olman gerekir’ diyerek güldü annesi
- ‘Bisikletime binerim bende’ dedi Aslı
- ‘Evet iyi olur dedi’ annesi.’Ama ya bebeğinde gelmek isterse’?
- ‘İsterse gelebilir’ dedi aslı’.Elini hiç bırakmam’
- ‘Evet o daha çok küçük dedi’ annesi.’bırakıp gidersen seni özler’.aslı içini çekti.’Bırakıp gidersem bende sizi özlerim’ dedi.Sonrada annesinin kucağına yattı.’Güneşi yakalamak yorucu öyle değil mi’diye sordu annesi.’Evet biraz yorucu dedi’ Aslı.Sonrada derin bir uykuya daldı.Uyandığında güneş penceresinden içeri giriyordu.Aslı sevinçle yatağından fırladı:
- ‘Günaydın’ dedi bisikletine
- ‘Çok yorulduk,ama güneşi ger, getirmeyi başardık.Bak sabah oldu işte’.