deqerlı meslektaşlarm..
mudurlerımzn velılermzn ve kendı dusuncemz olan bıre bır ılgı gozlem dıoruz sureklı ama bıre bır ılgı cok ıyı gozlem nekdar mumkun sızce
farklı kısılklerde bırcok cocuk ders yapma algıları farklı, oyun oynama algıları farklı,
konsma stıllerıde kulturlernden dolayı faklı
bu bızım gorewmz bu cocuklara eqıtım vermek onlarn yanlslarnı duzeltmek ama herseyı ınce ayrntısna kadar yapmak ne kadar mumkun
dıle dokulduqunde kolay bunu yapalım su cocuqa byle dawrann hcm buna bunuyapın toplantlarmz boyle ama tek bır ınsan genel olark snıfı yonetbılır bıre bır ılgı dqer cocuklar duzgun kurallı oynadqnda olablr sız ne dusunuosunz bır ınsan hepsnı yapablrmı sızce??

okulöncesinde birebir ilgi durumu bence çokta mümkün değil kendimce tüm çocuklarımla aynı anda aynı dozda ve de elimden geldiği kadarıyla ilgilenmeye çalışırım genel olarak sevgi herşeyi hallediyor neden diye soracak olursanız çocuklara gösterdiğiniz tebessüm ve sevgi onlarda zaten öğretmenim benimle ilgileniyor beni seviyor algısını oluşturmakta sınıf içinde ilgi bekleyen çocuklar genellikle bunun için hırcın hareketler gösterip sınıfın altını üstüne getirmekte (maalesef ki bu durum davranış bozukluğu olarak algılanmakta) kısacası en büyük ilgi SEVGİDİR bence çocuklarınıza sevildiğini özel olduğunu hissettirmeniz onlarla birbir ilgilenmiş kadar etkili olmakta özel durumları olmadığı sürece herzaman bire bir ilgi göstermek çok zor meslek hayatımızda ne kadar başarılı olursak olalım en eksik yönümüzün bu olduğunu düşünüyorum çünkü öğretmen proglanmış bir robot değildir...

birebir ilgi elbetteki mümkün değil ama elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz.mesleğimizde vicdan çok önemli.benim çocuklarına çok düşkün olan ve deyim yerindeyse onlar yerine nefes almaya çalışan benden de bunu bekleyen velime annemin bana küçükken sorduğum soruya verdiği cevabı anlatıyorum.küçükken anneme sorardım annecim hangi kardeşimi daha çok seversin diye o da bana cevap verirdi kızım eline bıçak versem parmaklarından birinden vzgeç desem kes desem hangisini keserdin?cevap vermekte zorlanırdım.sizler benim parmaklarımsınız hiçbirinizden vazgeçemem derdi.ben de velilerime diyorum sizin parmağınız bir ise benimki on beş.hepsinin sevgisi,ilgisi kalbimde eş.elimin aklımın elverdiğince ama.bu yüzden sevgili meslektaşım siz elinizden geleni yapın vicdanınız rahat olsun gerisi teferruat.

çegelek Nickli Üyeden Alıntı

birebir ilgi elbetteki mümkün değil ama elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz.mesleğimizde vicdan çok önemli.benim çocuklarına çok düşkün olan ve deyim yerindeyse onlar yerine nefes almaya çalışan benden de bunu bekleyen velime annemin bana küçükken sorduğum soruya verdiği cevabı anlatıyorum.küçükken anneme sorardım annecim hangi kardeşimi daha çok seversin diye o da bana cevap verirdi kızım eline bıçak versem parmaklarından birinden vzgeç desem kes desem hangisini keserdin?cevap vermekte zorlanırdım.sizler benim parmaklarımsınız hiçbirinizden vazgeçemem derdi.ben de velilerime diyorum sizin parmağınız bir ise benimki on beş.hepsinin sevgisi,ilgisi kalbimde eş.elimin aklımın elverdiğince ama.bu yüzden sevgili meslektaşım siz elinizden geleni yapın vicdanınız rahat olsun gerisi teferruat.

büşraaa arkadaşım yazım dilinini güzel Türkçemize uygun olarak yazmanı öneririm. Sakın yanlış anlamayınız maksadım sizi eleştirmek değil.Biz öğretmenler hem kişiliğimiz,hem konuşmalarımız,hem yaptıklarımız kadar yazdık ve çizdiklerimizle de iyi birer model ve örnek olmalıyız. Konuşmalarımız kadar yazdıklarımız da anlaşılır olmalı diye düşünüyorum.Ayrıca açtığın konuyu ve yazdıklarını da destekliyorum hak veriyorum.

bu mesleği icra edip aynı şekilde vicdanı hür bir şekilde yaşayabiliyorsan asıl mükemmel ve başarılı olan sensin demektir çegelek arkadaşıma katılıyorum...

mesele elimizden geleni yapamakta değil aslında elimizden geleni yaparken hep daha fazlasını isteyebilmektir...

arkadaşlar hepinize yorumlarınız için teşekkür ederim (kendimi alıştırmaya çalışacağım ebrar07 hocam

meslektaşlarım hepiniz rahatlattınız beni. artık kendimin yetersiz olduğunu düşünmeye başlamıştım ve moralimi fazlası ile bozuyordu bu düşünce...15 öğrencime elimden geldiği kadar bilgi ve eğitim vermeye çalışıyorum yaramaz akıllı sınıflandırması yapmadan seviyorum ama işte bazen bir şeyler boyle düşündürüyor beni.

büşşrraa Nickli Üyeden Alıntı

arkadaşlar hepinize yorumlarınız için teşekkür ederim (kendimi alıştırmaya çalışacağım ebrar07 hocam

meslektaşlarım hepiniz rahatlattınız beni. artık kendimin yetersiz olduğunu düşünmeye başlamıştım ve moralimi fazlası ile bozuyordu bu düşünce...15 öğrencime elimden geldiği kadar bilgi ve eğitim vermeye çalışıyorum yaramaz akıllı sınıflandırması yapmadan seviyorum ama işte bazen bir şeyler boyle düşündürüyor beni.

Sevgili öğretmenim; ilk mesajınızı okumakda itiraf edeyim çok zorlandım. Yazınızı düzelttiğiniz için teşekkür ederim.
Zaman zaman hepimiz farklı sebeplerden gerilir, üzülür, anamızdan emdiğimiz sütün burnumuzdan gelmesine neden olan davranışlar yaşayabiliriz. Kısa süre içinde de toparlanır, kırgınlıkları unuturuz. Ama yaşananlar her zaman birer deneyimdir. Kendi öz eleştirimizi yapar, 'nerede hata yaptım?', der, daha sonrası için olası sonuçlar yaşamamak için yoğurdu üfleyerek yeriz.

Kısacası öğretmenim bu bir olgunlaşma süreci. Gençken deneyimsiz görünürüz, öyle de oluruz, söz söyleyen, bizi idare etmeye çalışan çok olur. Duyum buysa; kararlı, dik duruşunuz ile kısa sürede üstesinden gelirsiniz.

Sevgiyle kalın.

teşekkürler hocam