ANNENİN ÇOCUĞUNA MEKTUBU



--------------------------------------------------------------------------------

Bir anne, bir gün arkadaşları ile buluşup bahçede top oynayan on yaşındaki oğlunu eve çağırır. Bir şeyler almak için bakkala gönderir. Annesinin istediklerini alıp gelen çocuk, "Anne arkadaşlarımla top oynuyorduk, sen çağırdın geldim. Şimdi izin verirsen onlar beni bekliyorlar" der. Anne çocuğunun oyununu bozduğunun farkına varır ve üzülür. "Teşekkür ederim oğlum ben senin arkadaşlarınla oynadığının farkında değilim, yoksa ben kendim bakkala gidebilirdim" der. "Ayrıca hiç itiraz etmeden benim çağırıma uyduğun için, alışverişten sonra dışarı çıkmak için, izin istediğin için seni kutlarım, bu haraketinin karşılığında sana 25 kuruş veriyorum" der, çocuğunu öperek arkadaşları ile oynamaya yollar.

Çocuk paraya çok sevinmiştir. Bu sevincini arkadaşları ile paylaşır. "Ben para kazanmaya başladım bakın annem çağırdı hiç itiraz etmeden oyunu bırakıp gittiğim için, bakkaldan istenen şeyleri alıp geldiğim için, tekrar arkadaşlarla oynamak üzere izin istediğim için annem bana teşekkür etti ve 25 kuruş verdi" der. Arkadaşları onun sevincine katılır ve harçlığına da imrenirler.

Akşam yatak odasında ders çalışan çocuk daha çok para kazanmanın yollarını düşünmeye başlar. Aklına daha önce buna benzer bir sürü olumlu davranışları olduğunu hatırlayarak annesine bir mektup yazmaya karar verir ve kağıt kaleme sarılır.

"Anneciğim, senin bana daha borçların var . Hatırlayabildiklerimin listesi aşağıdadır:

*Her akşam itiraz etmeden ders çalıştığım için :5 kuruş
*Yazılıdan hep pekiyi aldığım için :5 kuruş
*Erken yatıp erken kalktığım için :5 kuruş
*Geçen hafta bahçede sana yardım ettiğim için :5 kuruş
*Daha önce bakkala gittiklerim için toplam :50 kuruş
*Dün bahçeden ineği kovmaya yolladığın için :10 kuruş
olmak üzere toplam 85 kuruş" diye yazar bir zarf içersinde annesinin odasında aynanın önüne koyar.

Anne sabahleyin odasında oğlunun mektubunu bulur, heyecanla okur. Okuduğunda şok olur. Ne yapacağını nasıl haraket edeceğini, hangi hareketin doğru, hangisinin yanlış olacağını düşünür ve mektuba mektupla cevap vermeye karar verir. Mektubunda;

"Sevgili oğlum; mektubunu aldım.Çok sevindim, bu oğlumdan aldığım ilk mektup olması nedeniyle de çok mutlu oldum. Ancak borçlarımın farkında olmadığım için çok üzüldüm. Senin de bana borcun var mı diye düşündüm,

*Seni 9 ay karnımda taşıdığım için borcun : hiçbir şey
*Acılar çekip doğurduğum için borcun : hiçbir şey
*Geceleri uykudan kalkıp seni emzirdiğim için borcun : hiçbir şey
*Seni bezlediğim ve bezlerini yıkadığım için borcun : hiçbir şey
*Yemeyip yedirdiğim, giymeyip giydirdiğim için borcun : hiçbir şey
*Büyütüp okula kaydettiğim için borcun : hiçbir şey
Sana borcum olan 85 kuruş zarfın içindedir" diye yazar, zarfı oğlunun odasına koyar.

Odasında kendisine yazılmış mektubu gören çocuk, heyecanla zarfı açar, içindeki 85 kuruşu görünce çok sevinir. Parayı alıp cebine koyar. Oturarak annesinin yazdığı mektubu heyecanla okur. Mektubu okuduğunda, kendisini tutamayarak ağlamaya başlar. Annesini kırdığını, çok büyük hata yaptığını, anne ve babanın çocuklarına hiçbir şekilde borçlu olamayacağını, evlatların anne ve babaya olan borçlarını hiçbir şekilde ödeyemeyeceğini, anne ve babanın da bu kadar emeğe karşı hiçbir şey talep etmemelerinin erdemini anlar. Ağlayarak annesine gider, elinden öper affını ister, önce aldığı 25 kuruşu ve daha sonra aldığı 85 kuruşu geri vermek ister. Anne çocuğuna sarılarak mutluluk gözyaşları döker, çocuğunu af ettiğini söyler, çocuğun üzüntü ile ağlaması gözyaşı dökmesi, mutluluk gözyaşlarına döner.

ALINTIDIR

çok anlamlı..teşekkürler..

rica ederim..

güzeldi ve anlamlıydı....teşekkürler

çok mukemmmeldi ben bunu yıl sonu gösterimde velilerime okumayı düşünüyorum ben şimdi okurken çocukluguma döndüm ve gözlerim sulanarak okudum bunu daha öncede okumuştum ama bu kadar duygulanmamıştım galiba anneme ve babama nekadar buyuk borçlu oldugumun farkına vardım paylaşan arkadaşa çok teşekürür ediyorum

Rica ederim.Sizde bu kadar derin anlamlar çağrıştırması sevindirici..Anneler ve babalar asla ama asla unutulmamalı..

çok duygulandım.

Gerçekten de çok duygusal bir yazı..

teşekkürler

Rica ederim..