Gel desem sana ….Hiçbir şey
sorma,hiçbir şey konuşma,sadece
gel…Gelir misin??…Hadi desem
yada..??Hiçbir şey sormadan yine
benimle yürür müsün sonu
belirsiz…??
Bakmasan,görmesen,duymasan beni
günlerce…Aylarca belki….Yine beni
sever misin?Gözden ırak olan
gönülden uzak olurmuş derler
ya..Yanımda olup uzak
olanlardansa,uzakta olup içimde
olmayı becerebilir misin??
Aylar sonra,yıllar be…lki..”Seni
sevdim..Senden gelen iyi-kötü her
şeyi sevdim.Ve hep
seveceğim..”Diyebilir misin..??
Yanında otururken bile zaman
zaman beni deli gibi özleyebilir
misin??Her ayrılışımızda sabaha,bir
daha görememek korkusuyla delirir
misin?Her gelen telefonda ‘ben’ diye
irkilir misin sebepsiz..?Beni her
dakikana taşıyıp yaşamayı
becerebilir misin??
Beni ,ben gibi sevebilir misin??
Delirsem bir gün..”Canıımmm…”
diye yine sarılabilir misin?Kapris
yapmak istesem…
Yapsam hatta şımarıp,kalabalıklarda elimi tutabilir
misin?
Hayat bir gün bana
oynarsa,maskeleri yırtıp her
yerimden,yine beni görebilir misin??
Ne şart ve konum olursa olsun,göz
bebeklerimin hep aynı bakacağını
bilebilir misin?
Ya da ben hayatla oynamaya
kalkarsam bir gün nefesimden
sıkılıp Ölsem bir gün,yaşadığın her
gün için benimle, ‘bir saniyesi için
bile pişman değilim’ diyebilir misin?...