bir çocuk tanıdım hayalimde
elleri yüzü çamur içinde
bir çocuk tanıdım hayalimde
yırtıklar vardı pantolonun dizlerinde

bir çocuk tanıdım hayalimde
elinde ki şekeri düşmüş yere
ağlıyordu bir köşede
tuttum elinden baktı yüzüme

okşayarak saçını oturdum yanına
gamzeleri vardı minik yanağında
yabancılık çekti utandı önce
siyah gözlü esmer bir çocuk hayalimde

mahsun bir gülümseyiş vardı her çocuk gibi
şeker alıp yedik,istop oynadık beraber
oyun bu ya havaya atılan topu ilk tutan
bir renk ve bir dilek tutacaktı güya

önce mavi rengi ve bisikleti olsun istedi
sonra kırmızı uçurtmam olsun göklerde dedi
enson beyazı ve annesini istedi geriye
çünkü annesi beyazlar içinde gökyüzünde olduğunu söyledi


mavi gökyüzünde,kırmızı uçurtması ile
bulutların arasında ki annesine
sevgisini ve özlemini uçuracaktı
gitti yine köşeye ağlıyordu sessizce

ey!bulutlar kapatmayın gökyüzünü
kırmızı uçurtmam anneme sevgimi taşıyor
canım annem gökyüzünde yaşıyor
doyamadım anama yeter artık geri verin bana....

alıntıdır..

çok anlamlı..saol cnaım..

benide okuduğumda çok duygulandırmıştı hocam..hemn burayla paylaştım..şiiri aldığım yerde maalesef kimin olduğu yazmıodu..
çok teşekkür ederim yorumlarınıza..